Boaz Blume tijdens de workshop over gebarentaal. Foto Femke van den Dries Tekst en foto Femke van den Dries
De jaarlijkse One World Week moet de verschillende culturen die de universiteit rijk is, samenbrengen met diverse activiteiten. Een daarvan is de dovencultuur. Resource-studentredacteur Femke van den Dries nam maandagavond deel aan de cursus gebarentaal.
Workshopleider Boaz Blume is doof geboren. Naast docent Nederlandse gebarentaal is hij ook kunstenaar. In zijn gebarenpoëzie speelt hij met de ‘toon’ van de gebaren. Via een tolk vertelt hij dat de dovengemeenschap tegenwoordig steeds zichtbaarder is: ‘Vroeger werd ik soms nagedaan als ik gebarentaal gebruikte op straat. Tegenwoordig ervaar ik meer respect. Maar we zijn er nog lang niet.’
De kennis van de deelnemers aan de workshop over doven en doofheid blijkt aan het begin van de avond beperkt. Is gebarentaal universeel? (Nee) Kan je als dove/slechthorende autorijden? (Zeker) De deelnemers mogen vervolgens proberen te liplezen. Dit blijkt nog niet zo gemakkelijk. Blume legt uit hoe belangrijk het is voor de dovengemeenschap om gebarentaal te kunnen spreken, juist omdat liplezen behoorlijk vermoeiend is. Maar vroeger werd het dove kinderen op school verboden om gebarentaal te gebruiken. Bij het oefenen van gebarentaal ontdekten de deelnemers dat sommige gebaren verrassend intuïtief zijn, zoals het gebaar voor hond: twee handen voor de borst als pootjes.
Dromen
Na afloop is er ruimte voor vragen. Veel deelnemers hebben voor het eerst de gelegenheid direct vragen te stellen aan een doof persoon. Hoe droom je bijvoorbeeld als je doof bent? Blume: ‘Ik droom in beelden en andere mensen gebaren naar mij in mijn dromen. Ik schijn zelfs gebaren te maken in mijn slaap.’
Ook de rest van de week staan er elke dag activiteiten op de planning, van een culturele fair tot een Masterchef Cook-Off. Inschrijven voor de activiteiten kan nog via de WUR-website.
