Tekst Ning Fan
Promovendi lichten hun meest prikkelende stelling toe. Deze keer is de beurt aan Elien Versteegen. Zij promoveerde 23 mei op onderzoek naar het effect van psychofarmaca op het gedrag van waterorganismen.
‘We moeten allemaal proberen duurzame keuzes te maken, maar die duurzame keuze is geen reden om over anderen te oordelen of ons moreel superieur te voelen. Dat je je eigen keuzes beter vindt dan die van een ander, motiveert of inspireert niemand om duurzamer te leven; het is gewoon oordelen.
‘Tegenwoordig is er vaak subtiele druk om de ‘juiste’ keuzes te maken. Maar niet iedereen heeft dezelfde middelen en mogelijkheden. Financiële beperkingen, geografische ligging en sociale ongelijkheid hebben allemaal invloed op iemands vermogen om duurzame keuzes te maken. Als promovendus had ik een salaris en flexibele vakantiedagen, dus was het voor mij gemakkelijker om de trein te nemen, terwijl dat vaak een tijdrovender en duurder alternatief is dan vliegen. Maar voor studenten of mensen met minder middelen is die keuze niet altijd gemakkelijk of mogelijk, maar dat betekent niet dat zij minder om het milieu geven.
‘Duurzaamheid gaat niet over één actie, zoals de trein nemen. Het is een manier van leven die mede wordt bepaald door intentie en omstandigheden. Het gaat er niet om te vergelijken of te oordelen, want dat kan mensen verdelen of van elkaar vervreemden. Je moet elkaar inspireren en niet over elkaar oordelen. Vriendelijke gesprekken zijn een goede manier om ideeën uit te wisselen en anderen aan te moedigen om duurzame keuzes te verkennen.’
