Het ‘WENRunning for Climate’-team liep de Klimaatmarathon, 42 kilometer in estafettevorm. Eigen foto Afgelopen weekend deden groepen WUR-medewerkers mee aan de Klimaatmarathon en wielrentocht Climate Classic. Komend weekend loopt onder anderen Tim van Hattum met een groep van tien collega’s, oud-collega’s en klimaatexperts uit zijn netwerk de Mont Blanc Marathon – in hun klimaatstrepenshirt – om aandacht te vragen voor klimaatverandering.
De tocht die Van Hattum (programmaleider Klimaat, Environmental Science Group) zondag loopt, is 42 kilometer lang en heeft 2540 hoogtemeters. Nog zes anderen uit zijn groep wagen zich aan de trailrun marathonafstand in het Franse bergdorp Chamonix, tegen de grens met Italië. De rest van de groep loopt een kortere afstand.
Van Hattum ziet veel parallellen tussen de aanpak van klimaatverandering en het lopen van een marathon. ‘Je hebt bij beide een helder doel voor ogen en een lange aanloopperiode nodig. Hoe langer je wacht, hoe ingewikkelder het wordt om de marathon uit te lopen.’ Deze marathon doet daar nog een schepje bovenop omdat het niet alleen maar omhoog is, maar omhoog én omlaag. ‘In de wereld komt ook steeds iets anders tussendoor dat om aandacht vraagt, waardoor je diepe dalen hebt. Nu is dat bijvoorbeeld de oorlogssituatie in de wereld. Daardoor verslapt de aandacht voor klimaatverandering.’
Climate Classic
Afgelopen vrijdag liep Van Hattum met collega’s nog mee met de Klimaatmarathon van Running4Climate. ‘Dat was in estafettevorm: we hebben gezamenlijk wel de marathonafstand afgelegd, maar hadden als groep ook een aantal fietsen mee. Onderweg wisselden we het lopen en fietsen af. Iedereen heeft ongeveer vijftien kilometer gerend – een opwarmertje voor wat ons komend weekend te wachten staat.’
Naast het team van Van Hattum deed ook ‘WENRunning for Climate’ mee aan de klimaatmarathon en deed team ‘WSER for Climate’ op de fiets mee aan de Climate Classic van Cycling4Climate.
‘We begonnen om half acht met rennen en volgden een route die grotendeels door het bos ging, waardoor we veel in de schaduw liepen’, vertelde onderzoekster Marlies van Ree (Regionale Ontwikkeling en Ruimtegebruik, Wageningen Environmental Research) uit het ‘WENRunning for Climate’- team daarover tegen Radio Gelderland. ‘We waren met een groepje van zes en hadden het zo ingedeeld dat iedereen eerst een langer stuk ging rennen, daarna even op de fiets kon herstellen en daarna nog een kort stuk moest rennen. Uiteindelijk heeft iedereen zo’n 14 kilometer gerend en de rest van de marathonafstand gefietst.’
‘Niemand raakte geblesseerd en er werd ook weinig geklaagd’, zegt Van Ree lachend. ‘Klimaatverandering vraagt om een zekere urgentie. We moeten in beweging komen – wij deden dat letterlijk, om aandacht te vragen voor klimaatverandering. Dat is hard nodig ook. Het was deze dag heel warm; de reden waarom we renden was goed voelbaar.’
Dat laatste erkennen ook de fietsers van ‘WSER for Climate’, die hun route van 250 kilometer indeelden in vijf keer ongeveer 50 kilometer en zo van pauzepunt naar pauzepunt reden.
Gletsjers
De Verenigde Naties heeft 2025 uitgeroepen tot Internationaal Jaar van het Behoud van Gletsjers, legt Van Hattum uit. ‘We noemen gletsjers ook wel de zichtbare indicatoren voor klimaatverandering. Terugtrekkende gletsjers door smeltend ijs zijn de eerste zichtbare gevolgen van klimaatverandering die we in Europa zien.’
Via informatiebordjes bovenop de gletsjers vragen bergdorpen aandacht voor klimaatverandering. ‘Toen ik vorig jaar bij de Mont Blanc op wandelvakantie was, zijn we in een grot onder de Mer de Glace-gletsjer geweest in de Chamonix-vallei. Langs die gletsjer staat met bordjes aangegeven hoe ver deze al is teruggetrokken over de jaren. In de grot kun je als het ware afscheid nemen van het concept gletsjer, want het verdwijnt gewoon voor je ogen. Heel bizar en indrukwekkend.’
