Jacobskruiskruid, naast Atlas. Foto: Julia van der Westhuyzen. Wetenschappelijke naam: Senecio jacobaea
Algemene benaming: Jakobskruiskruid
Bloeitijd: juni tot november
Waar te vinden op de campus: naast Atlas
Deze felgele, zoet geurende bloem komt veel voor in Noord-Europa. De Engelse naam “ragwort” beschrijft de armoedige, voddenachtige bladeren. De wetenschappelijke naam komt van het Latijnse woord “senex”, dat oude man betekent. Joop Schaminée: ‘Dit komt omdat de bloemen van soorten in het geslacht Senecio allemaal veranderen in een donzige witte “pappus”, vergelijkbaar met die van een paardenbloem. De pluizige, witte gekroonde zaden lijken op het gezicht van een oude man met een baard en daarom werd het geslacht van planten dat zo’n pappus produceert Senecio genoemd.’
Let de komende maanden goed op; de gele velden op de WUR-campus veranderen in witte pluisvelden. In het Nederlands en in het Duits staat de oorsprong van de naam “kruiskruid” trouwens ter discussie. Het komt ofwel van het woord voor “grijs” en beschrijft dus de grijswitte pluis; of van de kruisachtige vorm van de bladeren die van de stengel groeien. Sint-Jacobsdag valt op 25 juli, dat toevallig is wanneer deze bloemen in volle bloei zijn – vandaar de naam “jacobaea”. De bloem is overigens niet geliefd bij boeren. Het bevat een zeer giftige alkaloïde en als het per ongeluk in het hooi voor veevoer terechtkomt, wordt het vee ziek, vooral paarden.
