Glyfosaat zorgt voor de beruchte ‘oranje velden’. Foto Shutterstock Een verbod op bepaalde toepassingen van glyfosaathoudende middelen is juridisch gezien mogelijk. Dat concludeert Hanna Schebesta, universitair hoofddocent bij de leerstoelgroep Recht, in een second opinion op verzoek van de vaste Kamercommissie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV).
Al in 2018 schaarde een Kamermeerderheid zich achter een motie om glyfosaat niet langer toe te staan voor het doodspuiten van grasland, groenbemesters en vanggewassen. De landbouwminister verklaarde deze motie echter niet uitvoerbaar, omdat zo’n verbod zou indruisen tegen Europese regelgeving. Ook de landsadvocaat constateerde juridische onhoudbaarheid.
Schebesta, die al eerder over dit onderwerp adviseerde, trekt een andere conclusie. Na een nieuwe analyse van wetgeving en jurisprudentie stelt ze: zo’n verbod kan wel. Ze wijst er bijvoorbeeld op dat de Wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Wgb) de minister ruimte biedt om eigen regels te stellen – en dat dat de onafhankelijkheid van het College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb) onverlet laat. Ook beargumenteert ze waarom de term ‘toelaatbaarheid’ uit de Europese wetgeving niet uitgelegd moet worden als een toelatingsplicht voor de lidstaten. En zo fileert ze nog veel meer juridische grondslagen.
Geen oordeel
Ze gaat nadrukkelijk niet in op de inhoudelijke argumenten voor dan wel tegen een verbod. ‘Dit rapport kan de technische en wetenschappelijke noodzakelijkheid van een beperking op bepaalde toepassingen van glyfosaatgebaseerde gewasbeschermingsmiddelen niet beoordelen’, schrijft ze daarover. ‘Het beantwoordt alleen de vraag of de motie juridisch kan worden gerealiseerd. Los van het vraagstuk of dit wenselijk, doeltreffend of noodzakelijk is, bestaat juridisch gezien deze mogelijkheid zeker.’
