Het artikel ‘China en Wageningen gaan wél samen’ in Resource van 5 november jl. is goed gelezen. Meerdere lezers kwamen met aanvullingen en commentaar.
In het artikel zeggen Wageningse wetenschappers zich niet te herkennen in studies die zeggen dat de lange arm van China ook grijpt naar Nederlands onderzoek. Wel zou China studenten hier in de gaten houden.
De Wageningse promovendus Yongran Ji merkt op dat de Chinese ambassade geen toezicht houdt op de meeste Chinese studenten en promovendi in Wageningen. De ambassade registreert alleen degenen met een beurs en controleert of ze prestaties leveren voor de beurs. Yongran is, zoals de meeste Chinezen in Wageningen, een zelfbetaler. Hij zit al 8 jaar in Wageningen en heeft nog nooit iets gemeld aan de Chinese ambassade, zegt hij. Lingtong Gai, werkzaam bij Wageningen Academy, stelt bovendien dat in het artikel de ‘surveillance’ door de ambassade verkeerd wordt uitgelegd: het is normaal dat een ambassade een lijst van kenniswerkers heeft en daar bijeenkomsten voor organiseert; dat doen Nederlandse ambassades ook.
Rien Bor, voormalig internationaal studentenvoorlichter van WUR, heeft echter gemerkt dat de Chinese ambassade druk heeft uitgeoefend op Chinese studenten en WUR. Zo beklaagde de ambassade zich herhaaldelijk over de presentatie van Taiwan op de Global Village Day, waar alle studentennationaliteiten in Wageningen zich presenteren. De ambassade zette Chinese studenten onder druk om hiertegen te protesteren.
Fytopatholoog Francine Govers had het artikel over WUR en China net uit toen ze aanliep tegen een vorm van politieke beïnvloeding van een wetenschappelijk artikel. Ze beoordeelde een publicatie van Chinese onderzoekers over de aardappelziekte phytophthora. Bij dit artikel zat een kaart van China om te laten zien waar de onderzoekers de phytophthora-stammen hadden verzameld. Eerst gebruikten de onderzoekers de internationaal gangbare kaart, maar in de nieuwe versie gebruikten ze de controversiële ‘nine dash map’ waarop de door China geclaimde eilanden in de Zuid-Chinese Zee bij China horen.
De andere referent, die deze wijziging opmerkte, vermoedt dat de onderzoekers de eerste kaart ‘van hogerhand’ hebben moeten aanpassen. De referent constateert een vermenging van wetenschap en politiek, want de landkaart met de betwiste eilanden heeft geen enkele betekenis voor het phytophthora-onderzoek.
En Melanie Peters, directeur van het Rathenau-instituut, vindt de houding van de Wageningse wetenschappers over China naïef. Er is een technologie-oorlog gaande tussen VS, China en Europa en daarbij bouwt China grote datacentra op voor genetisch onderzoek aan mens, dieren, planten en virussen om een soort Google van DNA te worden, zeg ze. Nederlandse universiteiten moeten opletten dat die data niet misbruikt worden door autoritaire staten en multinationals. In Resource #7 van 3 december spreken we haar hier verder over.
