Foto Guy Ackermans Ze deed haar bachelor Food Technology in India, richtte in een tussenjaar haar eigen bedrijf op en is nu in Wageningen voor haar master. De creatieve Arohi Natu (23) houdt van koken, zingen en de natuur. ‘Maar niet van het Nederlandse weer.’
‘Na mijn bachelor begon ik een kleine onderneming. Ik bak glutenvrije millet cookies’, vertelt Natu. ‘Terwijl ik in Wageningen ben, runt mijn moeder het bedrijfje. De kennis die ik hier opdoe, neem ik weer mee naar India en kan ik toepassen op mijn bedrijf. Ik volg hier ook wat managementvakken.’
Regen en sneeuw
Natu is een creatieveling. ‘Ik hou van koken en bakken, schilderen en laatst heb ik voor het eerst geborduurd, een vlinder. Tijdens al die hobby’s zing ik graag. Ik heb jaren geleden zelfs lessen gevolgd in Indiase klassieke muziek. Gisteren – toen het met bakken uit de lucht kwam – zong ik een liedje over de regen in mijn moedertaal Marathi.’
Over die regen wil ze het nog wel eens hebben. ‘Ik vind Wageningen en Nederland heel leuk, behalve het onvoorspelbare weer hier. Ik ben gewend aan een dagelijkse dosis zonlicht op mijn gezicht.’ Een winterdepressie had Natu niet. ‘Studie was hectisch in de winter, dus daar had ik geen tijd voor’, lacht ze. ‘Deze winter heb ik voor het allereerst sneeuw gezien. Dat valt niet in Maharashtra, het deel van India waar ik vandaan kom. Daar waait het nooit hard en is het nooit zo koud dat het sneeuwt. Toen in november hier sneeuwvlokken naar beneden dwarrelden, vond ik dat heel boeiend.’
Studieritme
‘Ik heb eigenlijk maar naar één universiteit gekeken en dat was Wageningen’, vertelt Natu over de periode voordat ze naar hier kwam. ‘Ik woonde ook tot vorige zomer bij mijn ouders thuis. Hier binnenkomen was gemakkelijk, want ik had goede cijfers. Maar ik moest wel enorm wennen aan het Wageningse ritme. In India was het jaar ingedeeld in twee semesters, in plaats van zes periodes. Zeker periode drie is echt hard doorwerken, dat zou ik graag anders zien als ik de baas was van WUR.’ Ook de examinering is anders. ‘In India stelden ze meer theoretische en technische vragen, terwijl we in Wageningen onze kennis meer moeten toepassen. En het groepswerk… Nederlanders zijn heel direct! Het duurde even, maar inmiddels – na negen maanden – ben ik er denk ik wel aan gewend.’
Lees hier Natu’s eerste column, die over de Nederlandse directheid gaat.
