Mehran Takallo (links) en Livio Carlucci. Foto’s Guy Ackermans Zo’n 2.000 medewerkers en studenten demonstreerden op 14 april tegen de landelijke onderwijsbezuinigingen. De lange optocht – de walk-out ging van de campus naar de binnenstad van Wageningen – werd gesteund door vakbond FNV en georganiseerd door WUR-collega’s. Ook mensen die de Palestijnse zaak steunen, kregen ruimte hun perspectief te delen. Tot verrassing van sommigen.
Het bleef broeien bij Mehran Takallo (promovendus bij Microbiologie) en zijn collega’s. Ze kwamen naar het protest om hun stem te laten horen tegen de bezuinigingen en zagen dat ook de pro-Palestina-boodschap deel uitmaakte van het programma. In een brief aan Resource uitten ze hun zorgen over de voor hen onverwachte politieke connotatie. De briefschrijvers pleitten voor transparantie bij toekomstige demonstraties, zodat deelnemers kunnen kiezen waaraan ze hun steun geven. De kernboodschap – bescherming van onderzoek en onderwijs – moet centraal blijven staan, vinden ze. Livio Carlucci, labmedewerker bij Environmental Technology, was betrokken bij de organisatie en gaat met Mehran in gesprek.
Mehran: ‘Veel collega’s voelden zich niet vertegenwoordigd of zelfs bedrogen, ook al staat een aantal achter de pro-Palestina-activisten. Maar ze waren gekomen voor een protest tegen bezuinigingen. Er was geen communicatie over andere doelen. Sommigen verlieten de demonstratie omdat ze zich voorgelogen voelden. Het gaat niet om de politieke standpunten – veel van hen steunen Palestina – maar om de gemengde boodschap. In het huidige politieke klimaat van Nederland, met de PVV aan de macht, kan de link tussen pro-Palestijnse-bewegingen en bezuinigingen ertoe leiden dat het beleid nóg strenger wordt.’
Livio: ‘Ik denk dat het om hetzelfde doel gaat, maar vanuit verschillende invalshoeken. Er sprak bijvoorbeeld ook iemand van JOPS (een WUR-onderdeel voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, red.). En net zoals de mensen van JOPS, wilde Wageningen for Palestine ook de effecten van de bezuinigingen delen. Dat had voor hen twee belangrijke redenen. Ten eerste treffen de bezuinigingen vooral de sociale wetenschappen, ook in Wageningen, en dat is juist een plek waar kritisch denken en activisme ontstaan. Ten tweede gaat het geld van de bezuinigingen naar defensie, inclusief investeringen in Israëlische industrie.’
Mehran: ‘Ik begrijp wat je zegt, maar volgens mij kan je ze niet mengen in één demonstratie – zeker niet zonder communicatie. We hadden dan ook over veganisme kunnen praten of LHBTIQ+-rechten, allemaal dingen waar ik helemaal achter sta en voor zou demonstreren; maar als een eenduidig onderwerp. Het tonen van ‘te veel vlaggen’ en meningen tegelijk verwatert de hoofdboodschap.’
Livio: ‘Ik realiseer mij dat we het op het gebied van communicatie beter hadden kunnen doen. Maar zoals dat gaat: de definitieve sprekerslijst was pas een paar dagen van tevoren bekend. Verder hebben we op 1 april een bijeenkomst over de demonstratie gehad met tachtig WUR’ers waar ik zelf een keffiyeh (Palestijnse sjaal, red.) droeg en de link legde tussen bezuinigingen en militaire financiering. Iemand vroeg toen expliciet of we Palestijnse vlaggen mochten meenemen, en ik zei ‘ja’. Niemand maakte daar bezwaar tegen. Overigens kunnen we tijdens zo’n dag niet controleren wie welke vlaggen meeneemt, maar we gaan als organisatie wel over de sprekers die op het podium staan. En ik sta nog steeds achter die line-up. Ik vind niet dat er verschillende boodschappen waren – iedereen was daar tegen bezuinigingen, maar vanuit hun eigen perspectief.’
Mehran: ‘Een publieke aankondiging van de sprekers had al geholpen, want nu dachten dus veel mensen dat ze demonstreerden tegen één duidelijk onderwerp, terwijl ze onbewust bijdroegen aan een ander doel. Dat geeft een gevoel van misleiding.’
Livio: ‘Wat had voor jou geholpen bij de communicatie?’
Mehran: ‘Jullie hadden bijvoorbeeld met posters of op sociale media het schema van de toespraken kunnen delen, of duidelijk kunnen maken dat Wageningen for Palestine mede-organisator was. Ik begrijp waarom je zoveel sympathie hebt voor pro-Palestijns-activisme, maar de zichtbaarheid van de Palestijnse vlaggen kan in de ogen van de rechtse PVV’ers die aan de macht zijn al jullie inspanningen tenietdoen.’
Livio: ‘Ik weet niet of dat zo is. Het beleid van de overheid raakt universiteiten al keihard – waarschijnlijk zijn ze blij dat ze organisaties die veel kritiek leveren, kunnen straffen. Ik geloof sterk in het concept van intersectionalisme, dus het idee dat verschillende onderdrukte groepen samenkomen om te strijden tegen onrecht. Deze Nederlandse regering zet veel op het spel, niet alleen onderwijs. Als mensen uit het onderwijs, activisten tegen genocide, mensen uit de LHBTIQ+- gemeenschap, werklozen en gepensioneerden samenkomen om daartegen te vechten, is dat geweldig. Andersom zou ik blij zijn de rode vierkanten (symbool tegen de onderwijsbezuinigingen, red.) te zien bij het volgende Palestina-protest of regenboogvlaggen bij de volgende staking op 10 juni.’
Mehran: ‘Tuurlijk, ik heb zelf ook sterke gevoelens voor veel verschillende onderwerpen. Ik had wel vier verschillende vlaggen kunnen meenemen, maar die dag was daar niet geschikt voor. Politici geven niets om onze gevoelens. In Iran werden we beschoten tijdens protesten en vrienden van mij werden vermoord. Het is een moeilijke en ingewikkelde omgeving, we moeten slim zijn en verstandige keuzes maken. Ik hoop dat dit gesprek helpt bij volgende demonstraties, want momenteel is de sfeer in veel groepen niet erg positief. Met slimmere keuzes kun je meer stemmen verzamelen voor de doelen waar je om geeft: Palestina, milieu, bezuinigingen en vele andere zaken.’
Eens met Mehran, ik voelde me een ‘beetje bekocht’ toen bleek dat er ook over een ander (al dan niet ) legitiem onderwerp werd gedemonstreerd, in dit geval Palestina. Ik maak liever zelf een keuze waar ik voor-of tegen demonstreer. Een sprekerslijst was handig geweest…
Ook eens met Mehran. Niet omdat de Palestijnse zaak geen aandacht behoeft. Integendeel. wat daar gebeurt is hartverscheurend en ontoelaatbaar. En niet omdat de handel in militaire middelen niet controversieel is. Maar het lijntje met de bezuinigingen voor WUR was flinterdun. Bovendien, stel je voor dat je wel tegen de bezuinigingen bent en daarom vanuit die overtuiging meedoet aan de protesten, maar een andere mening hebt over het conflicht in Palestina (kan bijna niet maar goed…), of welke additionele thema’s dan ook, dan heb je eigenlijk impliciet daarvoor ook getekend. Terwijl je er niet achter staat. En da’s dan alleen maar omdat de organisatie van de bijeenkomst voor jou besloten heeft dat deze koppelverkoop in orde is. Dat vind ik persoonlijk zeer onbehoorlijk en onethisch. Als je als organisatie wil dat er aandacht is voor -in dit geval- de Palestijnse zaak, organiseer daar dan een steengoeie eigen bijeenkomst voor in plaats van een soort best-of-both-worlds in elkaar te zetten. Eerlijker ook voor beide thema’s. En vooral, eerlijker voor degenen waarvoor je je bijeenkomst organiseert. En als je dat fatsoen niet op kunt brengen, inderdaad, doe dan een sprekerslijst.
Ik ben het eens met Mehran, als het doel van het protest voor iedereen duidelijk ‘tegen onderwijsbezuinigingen’ is, moeten er niet opeens hele andere (overigens ook ernstige) zaken bij worden gehaald. In het publiek was duidelijk te merken dat veel mensen niet gediend waren van deze mengeling van onderwerpen, terwijl veel mensen misschien niet eens negatief tegenover beide onderwerpen staan. De link tussen bezuinigingen en de wreedheden in Palestina zijn voor mij niet duidelijk en verzwakt naar mijn idee beide boodschappen.
Eens met Mehran.
De demonstratie was bedoeld om iets te vragen van de overheid. Dan moet die vraag zo duidelijk mogelijk worden geformuleerd. Eenduidig dus.