Foto Resource Oud-student en inmiddels onderzoeker bij WUR Fernando Gabriel Garcia Teruel was bij de opruiming van het pro-Palestina tentenkamp. Hij vindt dat er onnodig geweld is gebruikt en vraagt zich onder meer af waarom de storm als argument werd gebruikt.
‘Na zes maanden pro-Palestina encampment is de brug tussen Forum en Atlas ‘opgeruimd’, maar de kloof ertussen lijkt groter dan ooit. Op woensdag 27 november was ik erbij toen het tentenkamp werd ontruimd, en samen met andere WUR-medewerkers en studenten werd ik onnodig geslagen door de politie.
‘In mei rondde ik mijn master af, net toen het kamp werd opgezet, en in oktober begon ik als onderzoeker te werken. Ik ben niet echt betrokken geweest bij het protest op de brug en maak er in die zin dus ook geen deel van uit. Ik voel mij er wel oprecht bij betrokken (met enkele voorbehouden) en bewonder de mensen die er actief bij betrokken zijn. Over het algemeen deel ik het doel om een einde te maken aan het lijden van de Palestijnen en de hypocrisie van de westerse instellingen, inclusief WUR.
‘Op woensdagavond verscheen er een bericht dat de brug werd ontruimd, met de vraag om hulp om persoonlijke bezittingen te redden en steun te betuigen. Toen we aankwamen, meer dan een uur nadat alles begonnen was, waren er ongeveer 15 tot 20 WUR-medewerkers en -studenten, sommigen actief betrokken bij het tentenkamp en anderen om te helpen en als omstanders.
‘Mannen die waren gekomen op op te ruimen raapten alles op en gooiden het in een container; de politie keek toe. We werden door iemand gevraagd om wat spandoeken te redden, dus we begonnen knopen los te maken, een politieagent bood zelfs zijn mes aan om het verwijderen te vergemakkelijken.
‘Later ontbrak alleen nog een tent waaronder een paar mensen stonden, met als doel de laatste herinneringen aan het kampement te bewaren. Een student werd uit de tent gegrepen en anderen volgden te voet. Ze toonden vreedzaam verzet: niet confronterend, niet gewelddadig klemmend, gewoon niet bereid om te bewegen.
‘De raad van bestuur – ik sprak donderdagochtend kort sprak met onze rector Carolien Kroeze – maakte zich zorgen over de storm van woensdag, en over Brick; de laatste activist die in het tentenkamp sliep. Ze probeerden Brick en het encampment al sinds maandag te waarschuwen voor de storm en de komende schoonmaak, maar ze vonden niemand, zeiden ze. De mensen van het kamp waren het erover eens dat er geen melding was gedaan.
‘Ervan uitgaande dat er niemand te vinden was in het kamp, waarom dan wachten tot woensdagavond om actie te ondernemen? Waarom zo schimmig ‘s nachts en niet in het zicht overdag voor of na de storm?
‘Op de avond van de ontruiming, toen sommigen zich passief verzetten in de tent, begon het trekken en vasthouden tussen politie en activisten. Plotseling begon een politieagent – hij was groot en lang – ‘MOVE!’ te roepen tegen een vrouwelijke medewerker van WUR, die daar als omstander was en volledig uit de buurt van de tent stond. De agent duwde haar met geweld, dat was buitenproportioneel. Ze stond op en terwijl ze wegliep, of weggeduwd werd en haar rug naar de agent keerde, pakte hij zijn politiestok en sloeg haar met zoveel kracht in de zij, dat ze er een gevoelloze en gekneusde arm overhield.
‘Iedereen begon te joelen, te filmen en ze vroegen de politie te stoppen. Ik stond ook niet in de weg, naast een politieagent die me vroeg om van de brug af te gaan. Hij begon me te duwen en ik zei hem dat ik zou luisteren en dat er geen reden was voor geweld. De grote man wilde onze WUR-collega weer slaan, ik zei dat hij moest stoppen. Hij duwde me, schreeuwde en gaf me twee agressieve klappen met de stok, één op de hand en één op de schouder.
‘Anderen werden ook geslagen en met geweld meegesleurd of geduwd. Niemand was bereid om te vechten, behalve de politie, vol woede en boosaardig als ze zijn. Er was geen rechtvaardiging voor al dit onnodige geweld.
‘De woordvoerder, de enige vertegenwoordiger van het bestuur die te vinden was, deed niets. Keek toe en bleef aan de telefoon. Walgelijk. Hoe kon het bestuur dit laten gebeuren? Waarom stemden ze ermee in om de campus open te stellen voor geweld door de politie te verwelkomen? Omdat de politie volgens de wet niet op de campus mag komen tenzij een of andere WUR-autoriteit hen uitnodigt.
‘Op de meest duistere en verdachte manier besloten ze om hun personeel en studenten, activisten of niet, bloot te stellen aan fysiek geweld. Ze praten over dialoog, nuances, transparantie, over het verbeteren van de wereld… maar zodra ze geconfronteerd worden met een concrete realiteit vlak buiten hun kantoor, draaien ze zich om en brengen ze onnodig geweld naar het hart van onze campus.
‘Omdat ik geloof dat universiteiten plaatsen voor kritische reflectie moeten zijn, kan ik alleen maar hopen dat de kloof tussen Atlas en Forum overbrugd wordt. Ik hoop dat we een transparante dialoog kunnen voeren over onze zorgen, hoe politiek die ook mogen zijn, en collectieve criteria kunnen opstellen voor samenwerking en acties over waar WUR als instelling en als gemeenschap voor staat. Om die stap naar verzoening te zetten, moet het bestuur zijn fouten erkennen, zich verontschuldigen en beginnen te werken aan genoegdoening. Ze brachten geweld toen er alleen maar vrede werd geëist.’
In solidariteit,
Een bezorgd lid van deze gemeenschap.
Fernando Gabriel Garcia Teruel, onderzoeker bij APS en KTI
