Het was niet mijn plan om langstudeerder te zijn. Wat weinig mensen vertellen is dat na je vijfde (zesde, zevende..) jaar in Wageningen, je meeste oude Wageningse vrienden het nest verlaten. Eenzaamheid ligt op de loer. Om dat af te houden, moet ik me volledig storten op nieuwe contacten, net als alle andere nieuwe masterstudenten. Sommige nieuwe vrienden komen zomaar aanwaaien: bij een WUR-bakwedstrijd ontmoet ik iemand die me (zowaar) herkende van mijn columns. Ze vraagt me diezelfde avond of ik wil zwemmen in de Rijn. Anderen maken het me wat lastiger. Vaak voel ik me alsof het mijn eerste dag op aarde is en dat ik alle willekeurige regeltjes van het vrienden maken opnieuw moet leren. Waarom word je de ene keer wel uitgenodigd, de andere keer niet?
Uiteindelijk hangt de gezelligheid af van de bereidheid van de Fransen om Engels met elkaar te praten – zoals verwacht ligt die bereidheid niet erg hoog
Af en toe probeer ik mensen te verleiden om samen tijd door te brengen door voor ze te koken. Mijn Franse huisgenote en haar Franse vriendinnen zeiden volmondig ja op de vraag of ze zin hadden in risotto. Het was een op voedselgebaseerde gijzeling: en nu gaan we het gezellig hebben, want er wordt voor ons gekookt. Uiteindelijk hangt de gezelligheid van zo’n situatie vooral af van de bereidheid van de Fransen om Engels met elkaar te praten – zoals verwacht ligt die bereidheid niet erg hoog. Mijn Franse huisgenote kijkt me verontschuldigend aan, terwijl haar vriendinnen in rap Frans met elkaar praten. Af en toe vertaalt ze een woord. Winkel, kaas, het eten is lekker. Dankjewel, zeggen ze, merci, maar we willen nu even ons Franse tv-programma kijken.
Sociale isolatie beperkt je leven immens
Een (tijdelijke) periode met minder sociaal contact is normaal. Maar over de onzekerheid die dat met zich mee kan brengen, wordt weinig gepraat. Sociale isolatie beperkt je leven immens – probeer maar eens een thesis uit te zitten wanneer geen hond naar je voortgang vraagt. Eén nieuwe vriendin benoemt die onderliggende stress expliciet. Tuurlijk kun je in elke fase van je leven vrienden maken, maar het gaat makkelijker op de universiteit. Dus wat als het zelfs op de universiteit al lastig is… Wij hebben elkaar nog maar net ontmoet, als masterstudenten. ‘Dus als dit de laatste keer is dat we beiden vrienden maken zitten we mooi met elkaar opgescheept’, lacht ze. Volgende week gaan we samen een slecht tv-programma kijken. In het Engels, zodat niemand zich buitengesloten voelt.
Ilja Bouwknegt (24) is masterstudent Forest and Nature Conservation. Ilja is actief bij studievereniging WSBV Sylvatica en doet ’s nachts wel eens vleermuizenonderzoek.
