‘Elke generatie heeft wel iets dat slechter is in vergelijking met de vorige generatie. That’s life. Je kunt blijven klagen (terecht of niet, laat ik in het midden) of je kunt bij jezelf blijven en knetterhard aan je leven werken. Geen verwijt hé, gewoon mindset.’
Dit was een van de reacties die ik vorige week kreeg op een Instagrampost waarin ik mensen aanspoorde om zich te laten horen bij het compensatieprotest afgelopen zaterdag. In die post vertelde ik dat de voorgestelde compensatie van 1.000 euro per student voor mij voelde als een trap na. Die compensatie staat namelijk totaal niet in verhouding tot de studieschulden die studenten tijdens het leenstelsel hebben opgebouwd. En het is oneerlijk dat zowel studenten voor als na de leenstelselgeneratie kunnen profiteren van de basisbeurs, terwijl leenstelselstudenten worden opgezadeld met een mega hoge studieschuld.
Aan de ene kant heeft de meneer hierboven natuurlijk gelijk: het leven is niet altijd eerlijk en daar moet je op een gegeven moment mee leren leven. Zelf heb ik me bijvoorbeeld al een hele tijd geleden neergelegd bij mijn torenhoge studieschuld en het feit dat er waarschijnlijk nooit compensatie komt. Maar dat betekent niet dat ik mijn onvrede over het leenstelsel niet meer zal uiten, of dat ik mij niet meer in zal zetten voor een eerlijke compensatie voor alle studenten die de dupe zijn geworden van het leenstelsel! Daarnaast: sinds wanneer is het klagen als je voor jezelf en anderen opkomt en je onvrede uit over een oneerlijke gang van zaken die veel mensen raakt?!
Ik ken weinig mensen die zo hard werken als de studenten en pas-afgestudeerden van nu
Het tweede dat me opvalt aan deze reactie is dat deze meneer ‘klagen’ tegenover ‘bij jezelf blijven en knetterhard aan je leven werken’ zet. Het een sluit het ander niet uit en als ik eerlijk ben ken ik weinig mensen die zo hard werken als de studenten en pas-afgestudeerden van nu. Voor hen is het hebben van een bloeiend sociaal leven, minimaal één bijbaantje, een CV dat bol staat van de extracurriculaire activiteiten en goede cijfers halen geen uitzonderlijke prestatie meer, maar ‘gewoon’ wat er verwacht wordt. En tegelijkertijd stonden er afgelopen zaterdag ook zo’n 8.000 studenten op het Museumplein te demonstreren en ondertekenden er nog eens tien keer zo veel de #nietmijnschuldpetitie voor een eerlijke compensatie.
Wanneer zullen we van millennials, boomers en alles daartussenin dezelfde toewijding zien? Zeggen dat volledige compensatie niet kan, is onzin hè, gewoon mindset.
Emma Mouthaan (26) is masterstudent Molecular Nutrition and Toxicology en volgt daarnaast een master Schrijven aan de VU. Emma blogt over studeren en financiën op haar website De Skere Student. Eerder schreef ze ook over fashion en eten.
