Column: Slapen(d) leren

'Mijn moeite met de vroege ochtend blijkt geen vorm van vergevorderde aanstelleritis.'

Dit stuk schrijf ik om half elf ’s avonds. In de loop van de avond kom ik het makkelijkst in een schrijfflow, studeerflow of eigenlijk iedere vorm van flow. Héél handig om deze zelfkennis te hebben. Mijn middelbare school haalde ik tussen 8 en 12 in de avond, niet overdag in de les. De kennisopname van één schooldag slapen, overleven en klieren, joeg ik er in een paar avonduren makkelijk doorheen. Het eerste kwartier van de schooldag begon ik fris: de koude fietstocht sloeg mij wakker. Maar de slaperigheid kwam als een boemerang terug. Stemmen die vervagen, oogleden en ledematen die slap en zwaar worden, onophoudelijk gapen: een moeilijke strijd.

Nu heb ik een prachtig leven genaamd ‘Lebolife’. De sociale studies van WUR (geplaatst op de Leeuwenborch) kennen niet zoveel contacturen. Ochtendcolleges of practica om tien voor half negen ‘s ochtends zijn de uitzondering, niet de regel. Mijn slaapritme zit mijn studiesucces dus weinig in de weg. Ik weet dat veel meer studenten een niet vanzelfsprekend goede relatie hebben met slaap. Als jij als overtuigd avondmens een Spartaans ochtendregime hebt: my thoughts and prayers are with you.

Mijn slaapritme zit mijn studiesucces dus weinig in de weg

Veel factoren beïnvloeden de kwaliteit van slaap. Voor mij is een vast ritme aanhouden en cafeïne-inname beperken cruciaal. Maar door gedragsverandering word je nog geen perfect ochtendmens. Onlangs heb ik bij het ziekenhuis onderzoek laten doen naar mijn melatonineproductie. Melatonine is de stof die de hersenen aanmaken waardoor je je slaperig voelt. Mijn vermoedens werden aangetoond: mijn melatonineproductie komt zo’n twee uur later op gang dan gemiddeld. Ook wakker worden gebeurt twee uur later. Mijn chronische moeite met de vroege ochtend blijkt dus geen vorm van vergevorderde aanstelleritis. Het heeft een biologische oorzaak waar weinig mee te onderhandelen valt.

Behalve mijn biologische klok, zijn mijn gedrag en persoonlijke eigenschappen ook van invloed op hoe goed ik in slaap kan vallen. Zo hebben reflectieve en analytische mensen, waar ik mezelf toe reken, vaak moeite met ‘loskoppelen’. De uitknop van gedachtestromen lijkt dieper verstopt en raakt regelmatig zelfs kwijt. Dat maakt in slaap vallen lastiger. Gelukkig zorgen diezelfde eigenschappen er ook voor dat ik deze blogs kan schrijven, dat dan weer wel.

Steven doet een master Economie en beleid en slaat graag van zich af op de squashbaan. Hij staat altijd open voor een potje squash en een goed gesprek. Je kan hem hier mailen.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.