Het is weer even geleden dat ik hier wat schreef. Het thesisleven en de winterslaap waar ik haast in terecht was gekomen, zijn inmiddels bijna voorbij. De lente staat op het punt van beginnen. Het is -18 geweest maar ook +18, het lijkt alsof de afgelopen maand alle seizoenen al even om de hoek zijn komen kijken.
Nu is het weer typisch voorjaarsweer. De kalender staat op maart, dat betekent dat er bij ons in de vensterbank sinds een paar weken weer zaadjes staan uit te komen, die, inmiddels, al kleine planten aan het worden zijn. De erwten, radijzen, bloemkool en broccoli die we straks weer uit de moestuin kunnen halen, geven mij hoop. Na een jaar studeren vanuit huis ben ik blij dat in ieder geval dit ritme er nog is. Planten buiten gaan binnenkort ook weer groeien en alles wordt weer groen. De tulpen komen al uit de grond en er zitten al knoppen in de appelboom.
Wellicht kan ik na de zomer zelfs naar het buitenland om mijn laatste studiepunten te halen
Het was een lang jaar en ik hoop dat er over een paar weken weer meer mogelijk is wat betreft het studeren op campus. Wellicht dat ik na de zomer zelfs naar het buitenland kan om mijn laatste studiepunten te halen om af te studeren, wie weet? Iets wat zeker is, is dat ik voor die tijd in het weekend in mijn tuin te vinden zal zijn. Over een paar weken weer verse spinazie en in april en mei zullen we weer een overvloed aan frambozen en erwten moeten verwerken.
Wat waarschijnlijk hetzelfde zal zijn, is het ritme van de moestuin
Wie weet of ik de tomaten, pompoenen en spruiten later dit jaar nog mee maak, of dat mijn huisgenoten daarvan zullen gaan genieten. Wat er ook gebeurt of waar je ook kan studeren, het is fijn om vast te houden aan iets wat waarschijnlijk hetzelfde zal zijn, het ritme van de moestuin.