Sleutelfiguren: Fonzy Kwarten

Fonzy Kwarten draagt bij aan oplossingen bij het IT-servicepoint.
Fonzy Kwarten, medewerker Servicepoint IT. Foto: Guy Ackermans

Ze zijn onmisbaar op de campus: schoonmakers, conciërges, cateraars, tuinmannen, receptionisten – de lijst is lang. Resource zoekt deze sleutelfiguren op. Dit keer Fonzy Kwarten (24), Servicepoint IT-medewerker in Forum.

‘Mensen moeten zich welkom voelen bij ons. Ik maak een babbeltje, een grapje, geef  een bakkie koffie. Het is altijd fijn als iemand met een lach op het gezicht weggaat, ook als je het probleem niet kan oplossen. Boze mensen vind ik dan ook het vervelendste aan mijn werk. Ik begrijp de frustratie wel, maar chagrijn helpt niet.

Toen ik de laptop schuin hield, lag zijn hele ontbijt op mijn bureau.

Wij ondersteunen WUR-laptops en smartphones en zorgen dat mensen hun apparaten op tijd krijgen. En we helpen studenten met accounts en laptops als daar iets mee is. Ik werk met mensen uit allerlei culturen, met verschillende IT-problemen, met allerlei soorten laptops en technologieën- we hebben op de uni wel 900 softwarepakketten. Als IT’er moet je dus wel flexibel zijn. En de IT-ontwikkelingen kunnen bijbenen, anders heb je algauw een groot probleem.

Vroeger was ik altijd bezig met computers; onderdelen eruit halen, vervangen, dingen opzoeken, researchen. Maar ik wist pas op mijn zeventiende dat ik IT’er wilde worden. Gelukkig blijft IT altijd doorgaan, ook tijdens de coronacrisis, dus qua werk maak ik me geen zorgen. Ik werk gewoon lekker door.”

Door het thuiswerken krijgen we andere vragen, mensen komen bijvoorbeeld vaker terug met een kapotte laptop. Laatst kwam er iemand langs die echt niet wist waarom zijn laptop het niet deed. Toen ik hem schuin hield, lag zijn hele ontbijt, melk met chocoladecornflakes, op mijn bureau. Ja, smerig, maar dan doe ik mijn handschoentjes aan en ga ik met schoonmaakfoam aan de gang.

We proberen zo safe mogelijk te werken. Het is belangrijk dat we als servicepoint vitaal blijven; mensen moeten thuis kunnen werken. En ik wil geen corona meenemen naar huis, want ik heb een zoontje van vier maanden. Ja, ik heb een pandemiekind. Elijah werd geboren toen het heel druk was bij ons servicepoint. Mensen wilden nog vóór een eventuele lockdown hun laptop upgraden of vervangen. Mijn collega’s zijn toen bijgesprongen. Ze boden zelfs aan om thuis te helpen, haha. Ja, we zijn een hecht team.

Lees ook:

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.