Dagboek van een beheerder – ‘Al snikkend biedt ze wel tien keer excuses aan’

Idealis-beheerder Eugene van Meteren komt tijdens zijn inspectierondes van alles tegen. Wat hij deze keer vond, kan gelukkig terug de boom in.

Eugene van Meteren is beheerder bij Idealis. Hij schrijft voor Resource over zijn belevenissen.

Minstens één keer per jaar ga ik studentenflats langs voor een aangekondigde afdelingsinspectie.Ik kijk dan hoe het is gesteld met de veiligheid en de hygiëne. Ook deze keer ben ik in een flat en loop ik door de algemene ruimten als ik ergens een kamerdeur open zie staan. Uit gewoonte kijk ik vanaf de gang naar binnen. Een uit hout gezaagde, beschilderde vlinder waarop de naam Sanne staat, hangt pontificaal aan de muur. ‘Wat een kleurrijk en origineel kunstwerk’, denk ik, ‘en zo creatief.’

 Er klopt iets niet. Deze vlinder heb ik eerder gezien 

Als ik weer buiten ben, bekruipt me opeens raar gevoel. Er klopt iets niet, deze houten vlinder heb ik vaker gezien.Ik wandel verder en denk alle kanten op, tot het mij te binnen schiet.Deze vlinder staat normaal gesproken bij een boom langs de Nijenoord Allee in Wageningen. Het is een herdenkingsteken voor een meisje dat lang geleden is verongelukt op deze plek. En nu hangt het aan de muur bij een van onze bewoners.

Ik besluit om terug te gaan naar de woning waar ik zojuist ben geweest.Ik klop op de deur van de kamer en een jongedame komt met een vriendelijke glimlach naar mij toe.‘Goedemorgen Eugene, wat kan ik voor jou betekenen?, vraagt ze. Ik kijk een beetje bedrukt, wijs naar de vlinder en vraag hoe ze hieraan komt. ‘Die heb ik laatst gevonden langs de weg en ik dacht dat het wel mooi zou staan in mijn kamer,’ zegt ze. ‘Ik begrijp dat dit in jouw interieur past, maar weet je wat dit is?’, vraag ik.

Ze schudt haar hoofd. ‘Deze prachtige vlinder is een herdenkingsteken voor een meisje dat is verongelukt.’ Haar gezicht betrekt en ze begint spontaan te huilen. Al snikkend vertelt ze dat ze dit echt niet wist en ze biedt wel tien keer haar excuses aan. Ze belooft me dat ze het herdenkingsteken vanavond weer bij de juiste boom neer zal zetten.

‘En ik zal een kaarsje voor haar aansteken’, snikt ze. Normaal gesproken kom ik bij een afdelingsinspectie voor andere zaken, maar ik ben blij dat ik deze vlinder zag en dat die nu weer bij de boom staat. Daar waar die hoort te staan. Daar waar hij voor eeuwig zal blijven staan.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.