Dagboek van een beheerder – ‘Moe en hongerig komen ze hun sleutel halen’

Vanachter zijn balie ziet Eugene van Meteren elk jaar in september de wereld binnendruppelen.
Foto: Guy Ackermans

Vanachter zijn balie ziet Eugene van Meteren elk jaar in september de wereld binnendruppelen in Wageningen. Studenten uit alle windstreken melden zich dan bij Idealis.

Eugene van Meteren is beheerder bij Idealis. Hij schrijft voor Resource over zijn belevenissen.

‘De komst van de nieuwe lichting internationale studenten is elk jaar weer een bijzonder fenomeen. Velen laten voor een paar jaar hun geboorteland en familie achter. Ze komen na een lange reis vaak bezweet, moe en hongerig aan onze balie, met koffers vol huisraad, om de sleutels van hun kamer te halen.

Een jonge vrouw uit India lijkt er dit jaar wel heel slecht aan toe. Het eerste wat ze wil weten, is waar het dichtstbijzijnde ziekenhuis is. Ik informeer bezorgd waarom ze dat vraagt, en ze antwoordt: ‘I have travelled for almost 24 hours, I did not eat much, and I did not sleep longer than 1 hour. I am scared that I am going to faint. And when this happens I want to go to a hospital.’ Ik leg haar uit waar het ziekenhuis is. Vervolgens laat ik haar plaatsnemen op een stoel en geef ik haar een flesje water. Na 10 minuten voelt ze zich alweer stukken beter, en na het aannemen van de sleutel gaat ze richting haar gemeubileerde kamer op de Bornsesteeg, waar ze kan genieten van welverdiende rust.

Het eerste wat de Indiase wil weten, is waar het dichtstbijzijnde ziekenhuis is 

Op onze balie staat altijd een mandje met dropjes, als welkomstattentie voor de nieuwe bewoners. Op zeker moment staan er twee meiden uit China bij het mandje. Ze hebben elk een dropje in de hand en dagen elkaar uit om het te proberen. Vanachter de balie aanschouw ik het tafereel. Tegelijk stoppen ze het onbekend snoepje in hun mond. Binnen een paar seconden trekken ze een gezicht alsof ze een citroen aan het eten zijn. Met stoere trots proberen ze het dropje weg te werken. De één slikt het binnen een paar seconden door, de ander kauwt dapper door, onderwijl kokhalsneigingen onderdrukkend. Ik vraag geamuseerd wat ze van het snoepje vinden. Met een grote lach op hun gezicht antwoorden ze: ‘Very nice, thank you very much.

We hebben 932 sleutels uitgegeven deze keer. Dus Wageningen is weer verrijkt met 932 nieuwe bewoners van over de hele wereld.’

Lees ook:

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.