illustration Henk van Ruitenbeek
Diminutives are extensions added to common words, to add a sense of smallness or cuteness to the meaning. While uncommon in English, these exist in many languages such as the Russian ‘-chk’ and ‘-ik’ or the Italian ‘-ino’, as in the word Cappuccino, which literally means ‘little hood’.
The Dutch diminutive ‘-tje’, however, can get pretty confusing. In my foreign mind, I instinctively translate the ‘-tje’ as something cute, a form of baby talk. In some contexts, this works fine: ‘huisje’ – a small or cute house, a ‘housey’. ‘Hondje’ – a small or cute dog, a ‘doggy’. But hearing students ask their professor ‘Mag ik een vraagje stellen?’, it sounds to me like ‘Can I ask a cute little, teeny tiny, question?’ Hardly an appropriate way to address a teacher.
I can’t help being amused at the supermarket checkout when I’m offered a bonnetje
I eventually learned that the Dutch diminutive is not always used for baby talk. It can be used to emphasize that a certain object is singular, or to give a new meaning to a word. ‘IJsje’, for instance, does not mean ‘little ice’, but rather an individual ice cream. ‘Meisje’ is not a cute maiden, simply a girl. Nevertheless, I can’t help being slightly amused whenever I am at the supermarket checkout and I’m offered a teeny tiny, cute little ‘bonnetje’.
David Katzin, PhD candidate in the Farm Technology group, from Israel
Do you have a nice anecdote about your experience going Dutch? Send it in! Describ an encounter with Dutch culture in detail and comment on it briefly. 300 words max. Send it to resource@wur.nl and earn twenty-five euros and Dutch candy.
NL: Schattig vraagje
Hondje, huisje, vraagje. Promovendus David Katzin vond het maar verwarrend, al die verkleinwoorden in het Nederlands. Het voelt voor hem als een soort babytaal. Toen hij een student aan een docent hoorde vragen ‘Mag ik een vraagje stellen’, vertaalde hij dat als ‘Mag ik een lief, klein, ieniemienie vraagje stellen?’. David: ‘Niet bepaald de manier om een docent te benaderen, lijkt mij.’ Hij begint eraan te wennen, maar blijft het grappig vinden als hij in de supermarkt een klein, schattig ‘bonnetje’ krijgt.