Die korting is anderhalf jaar geleden door alle cateraars ingevoerd uit duurzaamheidsoverwegingen. Of ik dáár niet eens over kon schrijven.
Zo’n mailtje had ik nog nooit gekregen. En het was nog anoniem ook. Tenminste, ik denk niet dat Bananakiller447 iemands echte naam is. Maar goed, de lezer is altijd de baas en de deadline voor deze column zat me op de hielen. Natuurlijk kon ik daarover schrijven!
Ik zag het helemaal voor me. Uitgerekend in de maand waarin universiteiten als sociaal onveilige werkplekken te boek waren komen te staan en het kabinet had aangekondigd de rente op studieschulden te verhogen, werd ons ook nog eens dat kleine beetje korting door de neus geboord. Uit protest zou iedereen voortaan met zijn of haar besmeurde beker overlopen naar gebouwen waar hergebruik wél wordt beloond. Een schandaal in de dop.
Nu werd ons ook nog dat kleine beetje duurzaamheidskorting door de neus geboord
Niets bleek echter minder waar. In het bewuste gebouw kreeg ik gewoon korting. En een paar koffie verder bleek dat ook in de andere gebouwen de regeling nog gewoon van kracht was. Waar hád Bananakiller447 het over? Vooralsnog heeft hij – ik vermoed dat het een hij is – nog niet geantwoord op de mail waarin ik hem die vraag stel en ik betwijfel of hij dat gaat doen. We zullen het dus nooit weten.
De cateraars zijn in ieder geval gewaarschuwd: hun kortingsbeleid ligt onder een vergrootglas.
Vincent Oostvogels (22) zoekt in zijn twee masteropleidingen Forest and Nature Conservation en Animal Sciences het kwetsbare raakvlak op tussen natuurbeheer en voedselproductie.