Het mysterie van de geëxplodeerde chipszakken

De schoonmaker lijkt bijna in huilen uit te barsten aan de telefoon. ‘Dit is echt niet normaal,’ zegt hij met trillende stem.

‘Het is één grote zooi’. Gisteren heeft hij het trappenhuis van alle zestien verdiepingen nog gedweild. Met tegenzin pak ik mijn fiets. Er zijn leukere dingen om je dag mee te beginnen. Daar gaan we.

Bij binnenkomst blijkt de schoonmaker niet te hebben overdreven. Het trappenhuis van Hoevestein ligt vol lege bierblikken en het lijkt of het hele chipsassortiment van een supermarkt hier is geëxplodeerd. Je moet blijven bewegen, anders blijf je plakken aan de bier- en wijnvlekken op de vloer.

Panda’s redden

Op dit soort momenten vraag ik mij wel eens af waarom ik vorig jaar ook alweer beheerder van studentencomplexen bij Idealis ben geworden. Tijdens mijn studententijd in Wageningen had ik de kans dat ik als man zou gaan menstrueren groter ingeschat dan de kans dat ik ooit bij Idealis zou werken. Ik woonde op Droevendaal en had als masterstudent Forest and Nature Conservation een heel andere voorstelling van mijn toekomst. Ik dacht dat ik de oerbossen zou beschermen, de panda’s zou behoeden voor uitsterven en uiteindelijk de hele wereld zou redden met mijn kennis.

De realiteit: ik werkte na mijn afstuderen achtereenvolgens als koolmezenverzorger, zwemvijverbouwer, herbariummedewerker, boominspecteur, begeleider van vluchtelingen en reisleider. Nadat ik een mooie mountainbikereis in Kirgizië had begeleid, was het geld weer eens op. Een vriendin mailde de vacature van beheerder naar mij door. De huur moest worden betaald en het contact met studenten leek me leuk. Ik besloot de baan als beheerder een kans te geven.

Rechercheur

In plaats van de wereld redden, is het nu mijn plicht om uit te zoeken wie er gisteren het trappenhuis als feestzaal heeft gebruikt en ‘vergeten’ is om op te ruimen. Dat ik verschillende petten op heb – die van politieagent, sociaal werker en klaagmuur – is een van de dingen die deze baan leuk maken. Vandaag ben ik rechercheur en zal ik niet slapen voor ik het mysterie van de geëxplodeerde chipszakken heb opgelost…

Christoph Janzing is beheerder bij Idealis. Hij schrijft voor Resource over zijn belevenissen. Dit is zijn eerste verhaal.

Lees ook:

Tags:
#Column

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.