© Ilse de Jager
Dat concludeert onderzoeker Ilse de Jager van Plantaardige Productiesystemen. Voedingsrichtlijnen gebaseerd op lokale diëten zijn in Afrika schaars; slechts 7 van de 58 landen hebben ze. Om een richtlijn op te stellen voor Ghana, onderzocht De Jager de voedingspatronen van 329 kinderen op het platteland in het Karaga-district. 40 procent van de kinderen had een groeiachterstand en was chronisch ondervoed. De Jager: ‘Op basis van de verzamelde informatie over de lokale voedingspatronen van deze kinderen hebben we voedingsrichtlijnen opgesteld, zoiets als onze Schijf van Vijf.’
Vervolgens bekeek De Jager in hoeverre huishoudens in staat waren om met de eigen landbouwproductie aan die voedingsrichtlijnen te voldoen. ‘Mensen zijn in deze regio met name aangewezen op hun eigen voedselproductie om te voorzien in hun voedselbehoeften en inkomen.’ De Jager constateerde dat ruim de helft van de huishoudens er met deze productie niet in slaagde om te voorzien in de behoefte aan energie en nutriënten. De belangrijkste gewassen die worden verbouwd, zijn mais, rijst, ogenbonen en yam. Groente en fruit wordt nauwelijks geproduceerd en gegeten. Minder dan de helft van de huishoudens slaagde erin om in de behoefte aan calcium, vitamine A, vitamine B12 en vitamine C te voorzien.
Mensen moeten ook toegang hebben tot de geadviseerde voeding en daarom is het belangrijk om te identificeren waar de gaten zitten
Ilse de Jager, Plantaardige Productiesystemen
Hierbij past een kanttekening, zegt De Jager. ‘We hebben dit wel gemeten in het zogenaamde “hongerseizoen”. Dat is de periode aan het begin van het regenseizoen, lang na de laatste oogst en nog voor de nieuwe oogst. Voedsel is dan schaarser. Het zou beter zijn om meerdere seizoenen mee te nemen, maar we wilden in ieder geval het worst case scenario in beeld hebben.’
Op basis van deze resultaten concludeert de Jager dat enkel voorlichting over goede voeding in Ghana onvoldoende is. ‘Mensen moeten ook toegang hebben tot de geadviseerde voeding en daarom is het belangrijk om te identificeren waar de gaten zitten.’ Aanvullende maatregelen zijn nodig om deze gaten te verkleinen, zoals het verbouwen van bepaalde gewassen of het stimuleren van lokale markten zodat er een gevarieerd aanbod is. Een andere mogelijke maatregel zijn programma’s waar supplementen worden aangeboden. De Jager: ‘Er een nationaal vitamine A-programma, maar nu krijgt maar 44 procent van de kinderen in de regio deze supplementen. Supplementen zijn nodig om de huidige nutriëntentekorten te verhelpen, maar voor de lange termijn moet er daarnaast toegang zijn tot voedsel dat voorziet in alle nodige voedingsstoffen.’
Lees ook:
Prijs voor N2Africa project
Dertig jaar in Afrika
Graanproductie moet verdrievoudigen in Afrika