© Shutterstock. Tekst: Friso Veenstra
Wat vind je van de resultaten van het Amerikaanse onderzoek? ‘De uitkomst zou best kunnen kloppen, maar het rubbergranulaat is nog maar 10 à 15 jaar in de handel. Vaak moet je gedurende een langere periode onderzoek doen om betrouwbare resultaten te krijgen. Ooit werd roken compleet veilig geacht en pas veel later bleek dat het juist veel gezondheidsschade veroorzaakt. Het rubber dat gebruikt wordt voor het granulaat bevat stoffen die als kankerverwekkend bestempeld zijn, dus een correlatie tussen kunstgras en het ontstaan van kanker is best mogelijk. Maar of er een oorzakelijk verband is, dat weet ik niet. Het is altijd goed om op te letten en misschien moet je soms aan de veilige kant gaan zitten. Maar er is met kunstgras nog veel meer aan de hand, het medische deel is slechts één onderdeel van het verhaal.’
Wat speelt er nog meer? ‘Kunstgras heeft een relatief korte levensverwachting. Met name bij voetbal merk je dat het na een jaar of 10, 15 niet meer zo fijn speelt als in het begin. Dan moet de kunstgrasmat vervangen worden. Vervolgens zit je dus met een hele berg plastic waar je vanaf moet, maar kunstgras is zeer moeilijk te recyclen. Bovendien is kunstgras verre van onderhoudsvrij, terwijl het wel zo op de markt gezet werd. Onderhoud blijkt een grote kostenpost. En dan heb je nog het hoge waterverbruik. Met name in warmere gebieden, in Zuid-Europa of in het zuiden van de Verenigde Staten, heb je grote hoeveelheden koelwater nodig om een kunstgrasveld bespeelbaar te houden. Dus kunstgras is niet noodzakelijkerwijs een duurzaam alternatief voor natuurgras.
Meepraten in de discussie over kunstgras? 23 Maart is er op de campus een lunchlezing met hoogleraar Bernd Leinauer en voormalig keeper bij het Nederlands elftal Ronald Waterreus. Van 12.30 tot 13.30 in Impulse. Meer info vind jehier.