tekst Linda van der Nat en Albert Sikkema foto Guy Ackermans
Perry den Brok
, hoogleraar Educatie- en competentiestudies‘De wisselwerking van onderwijs en onderzoek op de universiteit is heel belangrijk, want die twee versterken elkaar. Ik ben dus niet voor een carrièrepad met alleen onderwijs of alleen onderzoek. Maar het is wel goed dat je medewerkers in staat stelt om zich te specialiseren in onderwijs, zodat je zelfs onderwijshoogleraar kunt worden. Er is al een basiskwalificatie onderwijs (BKO) voor docenten, maar er is geen vervolgstap. Enkele universiteiten hebben al een senior kwalificatie onderwijs (SKO). Die krijg je bijvoorbeeld als je een supergoede docent bent, je onderscheidt in ontwikkeling van curricula of als je op het gebied van toetsing, practica of ICT onderwijsinnovaties creëert. Ik denk dat je dit soort criteria nodig hebt voor toetsing van onderwijskwaliteit in je personeelsbeleid. Zo’n carrière-pad is wat mij betreft een uiting om de verschillende talenten in je organisatie te belonen.’
Carlijn Wentink
, docent en onderwijscoördinator Gezondheid en Maatschappij ‘Het carrièrepad voor docenten is een mooie eerste stap van de universiteit om te laten zien dat ze goed onderwijs belangrijk vindt. Maar er moet ook een cultuuromslag komen. Er mag wel wat meer waardering komen voor onderwijs en alleen een carrièrepad gaat dat niet veranderen. De gedachte is nu dat als je een goede onderzoeker bent, je het onderwijs er wel eventjes bij doet. Maar onderwijs geven is echt een vak waar je goed of slecht in kan zijn. Als de universiteit het belang van goed onderwijs wil uitdragen, zouden er meer mogelijkheden moeten komen om je als docent te professionaliseren, die verder gaan dan de basiskwalificatie onderwijs (BKO). Ik ben er wel voorstander van dat onderwijs en onderzoek gekoppeld blijven. We leiden jonge wetenschappers op, dus moet je als docent ook met je voeten in de klei staan. Maar niet iedereen hoeft een excellente onderzoeker te zijn.’
Ivonne Rietjens
, hoogleraar Toxicologie ‘Ik vind het heel goed dat ze de tenure track heroverwegen. Ik ben al twee medewerkers kwijtgeraakt die de tenure track te zwaar vonden en hebben gekozen voor een baan elders. Ik had hen graag aangenomen als ud of uhd, maar dat kon de afgelopen jaren niet. Ik heb nu nieuwe tenure-trackers, maar met de huidige criteria kan ik die niet al het extra onderwijs als gevolg van de oplopende studentenaantallen laten doen. Als gevolg geef ik zelf nu heel veel onderwijs. Ik wil dus heel graag weer een uhd kunnen aannemen. Wel zou ik het slecht vinden als het accent in tenure track op het onderwijs komt te liggen. Dan slaan we door. Zeker docenten in het masteronderwijs moeten de link met het onderzoek houden. Ik ben voor mogelijkheden voor aanstelling van ud’s of uhd’s met een ouderwetse verdeling van 40 procent onderwijs, 40 procent onderzoek en 20 procent maatschappelijke taken.’
Tjitske Geertsema
, PhD’er bij Hydrologie en Kwantitatief Waterbeheer en lid van de WUR Council‘Ik vind het een positieve ontwikkeling dat er meer carrièremogelijkheden komen voor docenten. De belangrijkste competentie voor deze groep lijkt me niet onderwijsvernieuwing, maar didactische kwaliteit. Docenten die studenten kunnen motiveren en inspireren. Bij ons op de sciences group zijn de docenten met een kleine onderzoekstaak degenen die elk jaar weer opduiken bij de Teacher of the Year-verkiezing. Zoals Roel Dijksma, Gert Peek en Paul Torfs. Docenten pur sang. Enkelen van hen gaan binnenkort met pensioen en hun plek wordt ingenomen door tenure-trackers met een kleinere onderwijstaak. Ik verwacht hierdoor een vermindering van onderwijskwaliteit. Voor de WUR Council is de belangrijkste vraag: wat wordt precies de onderzoekstaak in het onderwijscarrièrepad? Persoonlijk vind ik dat er een stevige link moet blijven met onderzoek, want dat is de kracht van Wageningen. De discussie in de WUR Council moet nog op gang komen, maar ik proef geen grote weerstand.’
Erwin Bulte
, hoogleraar Ontwikkelingseconomie‘Ik ben voor meer flexibiliteit, met name in de beginfase van tenure track. Ik zie om me heen dat de acquisitie-eisen tot veel spanning leiden. Mensen nemen soms onderzoek aan dat ver van hun onderzoeksvraag afstaat om maar projecten te hebben. Meer mogelijkheden om te schuiven tussen onderwijs, onderzoek en acquisitie juich ik toe. Ik heb vier tenure-trackers in mijn groep. Wij hebben geen onderwijsoverschot, we hebben juist vakken nodig, maar ik ken het probleem van de studentengroei bij andere groepen. Ik vind dat we in tenure track altijd een combinatie van onderwijs en onderzoek moeten hebben, anders dreig je een hbo te worden. Ik denk ook dat we de tenure-trackers minder moeten beoordelen op de spreadsheet met de behaalde cijfers en meer naar de inhoud van hun onderzoek moeten kijken. Dan heb je meer expertise van buiten nodig om ze goed te kunnen beoordelen.’
Frits Claassen
, Universitair hoofddocent Operationele Research en Logistiek en Teacher of the Year 2012‘Op zich vind ik het een goede zaak dat de universiteit het onderwijs nu meer genuanceerd gaat waarderen. Een onderwijscarrièrepad toevoegen biedt medewerkers een breder perspectief, een vooruitzicht dat ze voorheen niet hadden. Tegelijkertijd vraag ik me af welke jonge medewerker zal kiezen voor een onderwijscarrière. Elk staflid wil toch onderzoek doen en zeker jonge, ambitieuze wetenschappers. Een minderheid zal de mogelijkheid voor doorstroming naar persoonlijk hoogleraar vroegtijdig blokkeren. Dat is logisch, daarvoor werken ze aan een universiteit. Tenure trackers zullen dus veel tijd en energie willen steken in het zoeken naar financiering en schrijven op projecten. De competitie om beurzen en onderzoeksubsidies is echter enorm. Het probleem van tenure track zit mijns inziens niet in de onderwijsdruk, maar in de financiële haalbaarheid en acquisitiedruk. Ook zonder stijgende studentenaantallen is het huidige systeem op langere termijn onhoudbaar.’