De bachelorstudente in spe staat op het grasveld haar groepsgenoten aan te moedigen terwijl de bal richting een rij colaflessen vliegt. ‘Ik wist zeker dat ik de studie Bodem, Water, Atmosfeer wilde doen, maar ik had eigenlijk liever voor een grote stad gekozen.’
Zelf komt ze uit de stad Deventer. ‘Maar nu ik al die studenten en activiteiten hier zie, denk ik dat het een toptijd wordt.’ Vanachter haar brilglazen zijn vrolijke, maar vermoeide ogen te zien, die hinten dat het laat is geworden afgelopen nacht. ‘Met mijn AID groepje heb ik echt een klik. Eén jongen uit mijn groepje kende ik al half, dat maakte het de eerste dag wel makkelijker, en bij de rest kwam het vanzelf. Ik denk zeker dat we elkaar na de AID zullen blijven zien.’
Kamerstress
Het grootste minpunt aan Wageningen tot nu, is dat ze nog geen kamer heeft kunnen vinden. ‘Dat vind ik echt heel erg balen.’ Ze logeert nu bij een huis in de Hoogstraat, met kans op een vaste kamer. Hospiteren en de AID, is dat wel te combineren? ‘Elke ochtend maken mijn potentiële huisgenoten een lekker ontbijt voor mij klaar. Dat is heel gezellig, maar omdat ik lang blijf hangen kom ik te laat bij mijn AID-groepje.’ Dat is wennen voor de nieuwe student, want ze komt normaal gesproken overal stipt op tijd. ‘Nu maar hopen dat het werkt.’
Sport en gezelligheid
Esther vertelt enthousiast dat ze zich gaat aanmelden bij studentenroeivereniging Argo. ‘De combinatie van sport en gezelligheid, dat trekt mij aan. Je werkt samen aan een doel, dan bouw je echt een band op.’ Daarnaast houdt ze van wielrennen, en eigenlijk wil ze ook nog blijven voetballen in Deventer. ‘Ik heb een tijd op hoog niveau gespeeld, dat zou ik wel weer op willen pakken.’ Hoe ze dat allemaal gaat combineren, weet Esther nog niet. ‘Ik merk vanzelf wel of het lukt. Zolang ik maar leuke dingen kan doen, daar gaat het om.’
Andere AID-portretten:
‘Zoveel sporten om uit te kiezen!’
‘Niemand kan feesten als de Nederlanders’
De jongste AID-loper: baby Siheng