Ganzen brengen veel schade toe aan de landbouw. Tien jaar terug werden daarom speciale opvanggebieden aangewezen waar ganzen welkom zijn. Buiten die gebieden werden ganzen verjaagd en bejaagd. Maar dat heeft volgens de onderzoekers niet gewerkt. Vier van de tien ganzen verblijft buiten die gebieden.
De hypothese was dat je ganzen door verjaging kunt leren de opvanggebieden te gebruiken. Zijn ganzen hardleers?
‘Het vermoeden was dat je ganzen door verjaging kunt geleiden. Maar dan moet je ze wel consequent in tijd en ruimte prikkels geven. En dat heeft ontbroken. Boeren en jagers verjagen niet consequent op dezelfde percelen, maar dan weer hier en dan weer daar. Bovendien is het maatwerk. De ene ganzensoort is de andere niet.’
We hebben het niet gelukkig aangepakt
Dick Melman, Environmental Research
Waren de opvanggebieden wel goed gekozen?
‘De vorm van de gebieden is niet gelukkig. Er zijn teveel rafelranden en zelfs enclaves binnen opvanggebieden waar ganzen niet mochten komen. Gebieden zijn per jaar wisselend en niet altijd aaneensluitend. Dan werkt zo’n gebied niet meer. Op dit vlak valt er veel te leren. We hebben het niet gelukkig aangepakt.’
Het kan dus wel, maar dan moeten we het beter doen?
‘Ja, dat denk ik wel. De aanpak is inmiddels gedelegeerd naar de provincies. Ik denk dat er drie opties zijn voor een goede aanpak van het probleem. Eén: doen wat we nu al doen, maar dan met een effectievere verjaging van schadegevoelige percelen. Twee: goede, grote aaneengesloten opvanggebieden creëren. Drie: effectiever afschieten van ganzen, zodat de gunstige staat van de populatie overeind blijft en tegelijk de schade niet boven een maximum uitkomt.
Werkt verjaging door afschieten wel?
‘Nu schieten vrijwillige jagers vaak aan de randen van de opvanggebieden gejaagd; daar is hun kans het grootst. Maar de ganzen krijgen dan een verwarrend signaal, namelijk dat ze daar niet mogen zijn. Misschien moet je gewoon jagers in dienst nemen en die laten jagen op plekken waar de meeste schade wordt toegebracht.’