Foto: Niklas Höhne
Höhne is de nieuwe bijzonder hoogleraar Mitigatie van broeikasgassen. In de aula van Wageningen University houdt hij vandaag zijn oratie. Steeds meer organisaties en landen presenteren plannen om de uitstoot van broeikasgas te verminderen. Onduidelijk is volgens Höhne in hoeverre die elkaar overlappen.
Eind 2015 sloten 195 landen in Parijs een klimaatakkoord. Hierin werd afgesproken de opwarming van de aarde te beperken tot in ieder geval 2 (maar liever nog 1,5) graden Celsius. Om dit doel te bereiken, presenteren de landen eigen plannen om uitstoot van broeikasgassen te verminderen (mitigeren in het klimaatjargon).
Action Agenda
Op de conferentie in Parijs waren, meer dan bij eerdere klimaattoppen, allerlei organisaties vertegenwoordigd, zegt Höhne. Er waren bedrijven, steden en andere ‘actoren’ die met hun eigen plannen kwamen, de zogenaamde Lima/Paris Action Agenda. Dit was een heel evenement naast de algemene onderhandelingen tussen landen.
Dat is lastig voor onderzoekers als Höhne die willen bepalen wat de impact is van al die afspraken. ‘Stel dat een bedrijf de uitstoot wil terugbrengen, maar het land waar het is gevestigd ook. Telt dit dan bij elkaar op, of overlapt dit?’ Daarbij komen nog andere uitdagingen. Zo blijken de plannen van landen sterk te verschillen en moeten onderzoekers natuurlijk bekijken in hoeverre plannen worden omgezet in actie.
De onzekerheid is groot maar niet oneindig en we kunnen zeker iets zeggen over de impact
Niklas Höhne, bijzonder hoogleraar Mitigatie van broeikasgassen
Uitdaging
Höhne ziet de toegenomen moeilijkheid vooral als een uitdaging. ‘We moeten hier niet voor terugdeinzen. De onzekerheid is groot maar niet oneindig en we kunnen zeker iets zeggen over de impact.’ Zo is al duidelijk dat sommige plannen van bedrijven voorbij de ambities van landen gaan. ‘Sommige voorstellen zijn heel ambitieus. Zo zijn er grote IT-bedrijven die 100 procent duurzame energie willen gebruiken in 2020 of 2025.’
Höhne besluit zijn oratie daarom optimistisch. De huidige inspanningen schieten weliswaar tekort, maar toch ziet hij tekenen van hoop. Gezien de conservatieve inschattingen van landen verwacht hij dat veel van hen zullen overpresteren. Het ontwikkelingstempo van duurzame technologieën blijkt bovendien verrassend snel. ‘Ik ben optimistisch. Dat moet je zijn om dit werk te doen.’
Klimaatakkoord legt puzzelstukjes aan elkaar
Studenten doen verslag vanuit Parijs