Fiets

‘Verdomme, verdomme, verdomme’, zei Derk terwijl hij de deur dichtsloeg en de trap op stampte. ‘Kan het effe wat rustiger,’ riep Willem-Jan vanuit de woonkamer. Al sinds kerst keek Willem-Jan daar fulltime Breaking bad. ‘Nee,’ zei Derk, ‘ ik wil helemaal niet rustig zijn.’ Zuchtend drukte Willem-Jan op pauze. ‘Zeg het eens meid. Wat heb je op je lever?’‘Ik studeer nu tweeëneenhalf jaar en dit is al de derde gejatte fiets. Echt, ik ben het zat.’ Willem-Jan grinnikte en startte zijn serie weer.‘Is dat alles? Je jat er gewoon één terug en klaar is Kees. Kun je me trouwens een golden powertje aangeven?’Mokkend liep Derk richting koelkast. ‘Maar dan ben ik net zo fout als diegene die mijn fiets heeft gepikt.’‘Als je daar mee zit, koop je een nieuwe,’ zei Willem-Jan. ‘Het is echt heel simpel.’ Zonder op te kijken ving hij het blikje energiedrank. ‘Stel. Stel dat ik echt een fiets wil stelen. Hoe zou ik dat aanpakken?’ Willem-Jan sloeg zijn laptop dicht en draaide zich naar Derk. ‘Nou, in dat volledige hypothetische geval,’ grijnsde hij, ‘hangt het er maar net vanaf. Een goedkoop slot knip je zo met een tang open. Steviger sloten laat ik openslijpen.’‘Aha,’ zei Derk, met rimpels in zijn voorhoofd. ‘Weet je,’ zei Willem-Jan. ‘Ik ga vanavond mee en dan regelen we een nieuwe fiets voor je.’ Even voor middernacht sloop het tweetal rond op de Haarweg. Goddank was bijna iedereen thuisthuis, dacht Derk. Er brandde in bijna geen enkele kamer licht. Hoewel het hier altijd stil was, voelde hij zich nu van alle kanten bekeken.‘Ik weet niet of ik dit nog steeds een goed idee vind,’ begon Derk. ‘Kom op,’ zei Willem-Jan. ‘Dit is zo gepiept. Hier heb je een fiets met een veredeld speelgoedslot.’ Geroutineerd knipte hij de kabel door. ‘Hoppakee.’ Op de weg terug ging er van alles door Derk heen. Beschaamd en zenuwachtig dacht hij dat om iedere hoek de politie kon verschijnen. Maar vlakbij huis kreeg hij onwillekeurig toch een grijns op zijn gezicht. Hij had een spannend avontuur achter de rug én een gratis fiets. Thuis trok Willem-Jan meteen twee biertjes open: ‘Kom, we proosten op Robin Hood. Af en toe een fiets terugpakken is gewoon rechtvaardigheid.’ Meteen begon hij het klassieke verhaal af te draaien over die keer in Eindhoven dat hij een jaarboek had gejat. Vlak voor de climax raakte hij afgeleid omdat de deur opnieuw hard dichtsloeg en een verhitte Bianca binnenstormde. ‘Hey, waar kom jij nog zo laat vandaan?’ zei Willem-Jan.‘Ik ben helemaal teruggelopen van de Haarweg,’ zei Bianca. ‘Mijn fiets is gejat!’