Wetenschap

Geluidenman wordt schrijver

Natuurgeluidenman Henk Meeuwsen (Alterra) kan ook schrijven. Zijn eerste boek is net uit: De Scheet en andere verhalen over De Nieuwe Wildernis.
Roelof Kleis

‘De Scheet’ is een bundel columns over the making of van de natuurfilm over de Oostvaardersplassen die deze week in premiere ging. Meeuwsen nam de geluiden op voor de film. Het boek verhaalt over dat werk. Mooie observaties, droogkomisch en met gevoel voor stijl opgeschreven. Resource legt Meeuwsen een paar stellingen voor.

Eigenlijk heb je altijd al schrijver willen zijn.

‘Nee, dat is niet waar. Het is eigenlijk begonnen met de Vogelgeluiden Top 100-cd die ik heb gemaakt voor de VARA. Ik vond het logisch om bij elk geluid iets te schrijven. Daar kreeg ik 70 woorden per opname. Daar merkte ik opeens dat ik dat leuk vond, het schrijven, het puzzelen met taal. En toen kwam dus dit project langs. Bij het derde stukje dat ik voor de website van de film schreef, zei de producent: daar maken we een boekje van. Dat was de geboorte van een schrijver.’

Een geluidenman is niet alleen een vreemde, maar vooral ook een vroege vogel.

‘Ja, maar het is wel steeds minder geworden. Vroeger zette ik mijn apparatuur neer, rolde het verlengsnoer uit en ging twintig meter verderop zitten wachten. Tot ik op een gegeven moment dacht: ik kan de spullen ook gewoon laten staan en naar huis gaan. De romantiek is er dan natuurlijk wel wat af. Het is meer bureauwerk geworden. Maar omdat je zelf niet in de buurt bent, krijg je de dieren en dus hun geluiden van veel dichterbij. Mijn drijfveer is de schoonheid van het geluid en de perfectie van de opname. Daar lever ik graag wat romantiek voor in.’

Ik heb zo langzamerhand alle geluiden wel een keer opgenomen.

‘O nee, ik heb nog lang niet alles. Vogelaars kennen het begrip ‘schaamsoort’. Dat is een vogel die je al lang gezien had moeten hebben, maar nog nooit het gespot. Zo heb ik nog geen goede opname van een putter. Geen zeldzame vogel, maar ik heb ‘m gewoon niet. Van een andere orde is de ijsduiker. Die komt in Europa alleen op IJsland voor. Die heeft zo’n geweldig mooi geluid. Er zit iets melancholisch in. Je voelt het in je buik. Alsof je verdrinkt in de ogen van een mooie vrouw. Die wil ik natuurlijk hebben.’

Als ik moet kiezen tussen schrijven en geluiden opnemen, dan …

‘Dat is een moeilijke. Ik heb echt de smaak van het schrijven te pakken gekregen. Ik heb nog zo’n 150 stukjes op de plank liggen. In aanzet, in ruwe vorm, ze zijn nog niet af. Als ik van schrijven een leuke bijverdienste zou kunnen maken, dan zou ik misschien mijn microfoon wel aan de wilgen hangen. Da’s een mooi beeld trouwens. De geluidenman die zijn microfoons aan de wilgen hangt. Juist omdat ik ben begonnen met schrijven, doordat ik mijn microfoons in de wilgen hing!’

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.