Foto Shutterstock Vandaag (en afgelopen donderdag) blokkeren pro-Palestina-activisten beide ingangen van het Atlas-gebouw, waar het college van bestuur werkt. Hun boodschap: WUR moet de banden met Israël verbreken. Hun frustratie is begrijpelijk, maar ook deze vraag is aan de orde: brengt het blokkeren van de toegang en het weigeren van dialoog ons dichter bij ‘vrede’ of drijft het ons verder in verdeeldheid?
Wat levert het verbreken van de banden met Israël op? Het is niet constructief om instellingen die geen invloed hebben op politieke beslissingen van ons te vervreemden, zeker niet wanneer deze instellingen academische en humanitaire waarde hebben voor WUR. In het belang van onze universiteit moeten we ons afvragen of dergelijke acties een betekenisvolle impact hebben of alleen maar onze eigen mogelijkheden voor studie en samenwerking beperken.
Het Israëlisch-Palestijnse conflict wordt vaak vereenvoudigd tot een verhaal van Palestijns slachtofferschap versus Israëlische wreedheid. De werkelijkheid is echter complexer. Gaza wordt bestuurd door Hamas, een als terroristische organisatie aangemerkte groepering die met steun van het volk de macht heeft gegrepen en sindsdien geweld en ellende in de regio heeft gezaaid. Dat is ook een deel van de werkelijkheid, maar daar wordt vaak over gezwegen.
Symbolische acties zoals hongerstakingen of blokkades trekken de aandacht. Maar aandacht alleen leidt niet tot verandering. Dialoog wel. Luisteren wel. Proberen te begrijpen, zelfs als dat moeilijk is, wel.
Op een universiteit moeten we worden uitgedaagd, niet alleen door anderen, maar ook door ideeën die ons ongemakkelijk doen voelen. Dat geldt ook voor de media, en dat geldt ook voor onszelf.
Als we rechtvaardigheid belangrijk vinden, moeten we ophouden ons af te sluiten voor complexiteit. Ik dring er bij Resource en alle andere media op aan te streven naar evenwichtige journalistiek die meerdere kanten van het verhaal belicht. En tegen mijn medestudenten zeg ik: blijf nieuwsgierig. Stel vragen bij de krantenkoppen. Zoek naar nuances. Want als slechts één kant wordt verteld, gaat de waarheid verloren, en daarmee ook ons vermogen om samen vooruit te komen.
Meital Cohn, masterstudent Resilient Farming and Food Systems
