Foto Guy Ackermans Tsja, duurzaamheid. Glossy brochures en gelikte WUR-Instaposts vertellen ons dat we lokaal moeten kopen, biologisch moeten eten, ethisch moeten winkelen en zo min mogelijk afval moeten produceren. De planeet is tenslotte afhankelijk van ons! Maar hier zit een addertje onder het gras: probeer dat maar eens te doen als student met een krap budget en helemaal als niet-EU-student die ook nog moet jongleren met wisselkoersen waardoor elke euro twee keer zo duur aanvoelt.
Neem nou groenten. In India betekent een bezoekje aan de markt dat je terugkomt met een zak vol okra, spinazie en aardappelen zonder ook maar na te hoeven denken over hoeveel het kost. Hier slokt dezelfde hoeveelheid groenten een groot deel van mijn weekbudget op. Koriander, die marktlui er in India vaak gratis bijdoen, voelt opeens als een luxe kruid.
En dan de inrichting van je huis! Volgens Pinterest moet iedereen aan de duurzaam gemaakte bamboelampen en de meubels van gerecycled hout. Maar mijn portemonnee zegt: ‘Kijk in de uitverkoophoek van IKEA en zie verder maar. Maar ik heb er wel behoefte aan om van mijn kamer een thuis maken – dit is tenslotte de plek waar ik de komende twee jaar zal wonen.
Ik leef inderdaad hartstikke duurzaam, maar niet omdat ik daar bewust voor kies
Wat is het alternatief? Stap in de wereld van de tweedehands survival. Niet dat ik een eco-strijder ben met een Pinterest-perfecte zero-waste manier van leven, maar omdat mijn budget me geen keus laat. Meubels? Gevonden via de kringloop of WhatsApp-studentengroepen. Keukengerei? Een mix van afdankertjes en ‘erfstukken’ van vorige huurders. Ik hergebruik zelfs potjes en yoghurtbakjes omdat ik het niet nodig vind om iets anders te kopen nu elke cent telt.
Ik leef dus inderdaad hartstikke duurzaam, maar niet omdat ik daar bewust voor kies. Mijn ecologische voetafdruk blijft klein, niet uit milieubewustzijn, maar omdat naar huis vliegen me meer kost dan ik me kan veroorloven. En net als veel andere internationale studenten ben ik zuinig en let ik op wat ik koop, want ook ik heb een lening die me nog lang na mijn afstuderen zal achtervolgen.
Ook dit is een les van studeren in het buitenland: het gaat niet alleen om academische vorming, maar ook om het besef dat overleven vaak vanzelf duurzaam leven is.
Arohi Natu is een tweedejaars masterstudent Food Technology uit India. Ze is creatief en probeert graag nieuwe dingen uit. Ze houdt van koken, zingen, schilderen en nieuwe plekken ontdekken.
