Uitgerust met een rugzak vol kampeerspullen sta ik met een goede vriend bij een vaag tankstation in Nieuwegein. Het plan is om naar het zuiden te liften, maar we laten de exacte bestemming over aan onze derde reisgenoot: het lot.
Nerveus gaan wij op zoek naar een eerste lift. Het vinden van een lift is natuurlijk geen koud kunstje, het vergt charisma en doorzettingsvermogen. We gooien al onze charmes in de strijd en slaan uiteindelijk Tigo de vrachtwagenchauffeur aan de haak. Eenmaal hoog verheven boven het wegdek, wijdt de kaassoufflé etende trucker ons in in het truckersbestaan. Onderweg seint en claxonneert Tigo naar elke vrachtwagenchauffeur die ons tegemoet rijdt, terwijl er boven zijn dashboard vrolijk een rood damesslipje danst. Tigo is onderweg naar een truckersfestijn, waar truckers elkaars truck bewonderden. In Weert nemen we afscheid van Tigo en gaan we op zoek naar een nieuwe lift.
We lopen het ene blauwtje na het andere, tot Wouter de koerier aan ons lijden een eind maakt
We lopen het ene blauwtje na het andere, tot Wouter de koerier aan ons lijden een eind maakt. Vandaag moet Wouter een ladder en een klein pakketje bezorgen in Luxemburg-stad. Dus hij rijdt met een (zo goed als) lege bus vijf uur richting het zuiden en heeft genoeg plek om ons als extra vracht mee te nemen. We rijden langs de bergen en ineens roept Wouter ‘het Zwitserland van België!’. Mijn reisgenoot en ik schieten in de lach en kijken onze ogen uit over dit schitterende landschap.
Nadat we de ladder hebben bezorgd, stappen we uit en worden we begroet door het rijke Luxemburg stad. Wanneer wij nog maar net met ons bordje aan de weg staan, stapt er een lange dame op ons af met een wat chique uitstraling en zegt: ‘Wat leuk dat jullie aan het liften zijn. Jammer dat ik jullie niet mee kan nemen, maar hier, alsjeblieft doe er iets leuks mee’. Verbluft kijk ik de vrouw na met een briefje van twintig in mijn linkerhand. Nog voordat ik het in mijn zak kan steken, spreekt een kalende man ons aan. ‘Dag heren! waarom reizen jullie niet met het ov? Het is hier namelijk toch gratis’.
Die namiddag bereiken we comfortabel in de eerste klas van de trein de prachtige Franse studentenstad Nancy. Onder het genot van een glas rode wijn, besluiten wij die nacht wildkamperend door te brengen in de buitenwijken van de stad. Als ons kampement eenmaal staat, kruipen wij onder de wol en horen wij de stad langzaam in slaap vallen.
Philip Timmers (19) is tweedejaars bachelorstudent Internationale Ontwikkelingsstudies. Hij houdt van tuinieren en is altijd in voor een dolletje. Hij geniet van lezen op warme zomerdagen in de natuur.