Foto Guy Ackermans Onlangs kreeg ik te maken met de onaangename, maar vrij vaak voorkomende situatie dat ik een collega bij WUR moest aanspreken omdat hij beledigende opmerkingen maakte over de Pride-parade. Zijn redenering was dat de parade perverse en seksueel getinte ideeën zou aanmoedigen bij kinderen die ernaar keken. Een ander argument dat hij aanvoerde, was dat hij zich zorgen maakte over het feit dat Nederlandse politieagenten aan zo’n parade deelnamen. Voor hem was hun betrokkenheid een reden om de politie als instituut niet te vertrouwen of te respecteren. Ten slotte zei hij: ‘Ik heb niets tegen homoseksuelen, maar laat ze hun obscene parades alsjeblieft buiten het zicht van onze kinderen houden.’
Homoseksuelen worden nog steeds geconfronteerd met absurde discriminatie en haat
Nederland is het eerste land dat het homohuwelijk heeft gelegaliseerd – 24 jaar geleden om precies te zijn – en toch worden homoseksuelen nog steeds geconfronteerd met absurde discriminatie en haat. Je zou denken dat een wettelijk kader LHBTIQ+-mensen zou beschermen tegen discriminatie en onderdrukking, maar dat is niet het geval. Tijdens mijn vijf jaar hier aan de Wageningen University heb ik onbeschrijfelijke onderdrukking van minderheden gezien, en dat is de belangrijkste reden waarom Pride bestaat.
Pride is een veilige plek om uiting te geven aan onze identiteit en solidariteit, en om de transvrouwen te herdenken die de Pride-beweging zijn begonnen na de Stonewall-opstand in juni 1969. Pride is een manier om aandacht te vragen voor gelijke rechten en om te protesteren tegen regeringen die discriminatie aanmoedigen. Pride herinnert ons eraan dat de strijd geen eindpunt is, maar een voortdurend proces met veel uitdagingen onderweg. Pride ben ik, ben jij, zijn wij die iedereen aanspreken die een ander discrimineert.
Willy Contreras-Avilés (34) is tweedejaars promovendus Tuinbouw en Biochemie van medicinale cannabis uit Panama. Hij houdt van dansen (perreo), Italiaans koken en zwemmen.
