Dick de Ridder. Eigen foto Hij volgt Arnold Bregt op, die de functie acht jaar lang vervulde. Op 1 september begint De Ridder aan zijn nieuwe functie. Hij wil onder meer kijken of het onderwijs op een betere manier kan worden bekostigd waardoor het makkelijker wordt om opleidingen te vernieuwen.
In 2013 kwam De Ridder van de TU Delft naar Wageningen om als leerstoelhouder Bio-informatica te beginnen. Hij werd actief in de opleidingscommissie en zit sinds 2021 in de Board of Education.
Waarom wil je onderwijsdecaan worden?
‘Door het werk in de Board of Education kreeg ik een steeds beter beeld van het onderwijs in Wageningen. Ik merkte dat ik het erg leuk vond om mee te denken en ideeën te ontwikkelen om het onderwijs te verbeteren. Toen ik wist dat Arnold ging stoppen, begon ik na te denken of deze positie iets voor mij zou zijn. De functie spreekt me aan, maar het betekent wel dat je je rol als leerstoelhouder moet neerleggen en dat onderzoek op een lager pitje komt te staan. Dus het is geen makkelijke keuze. Maar dit soort grote beslissingen moet je een beetje op gevoel nemen en ik merkte dat ik hier erg enthousiast van werd.’
Is het een spannende tijd om het roer over te nemen?
‘Zeker. Door de bezuinigingen en teruglopende studentenaantallen zien de meeste mensen wel in dat dingen anders moeten. We kunnen niet blijven zeggen: we zijn al twintig jaar de beste, laten we vooral op de oude voet doorgaan. Maar de benodigde veranderingen zorgen ook voor onduidelijkheid bij mensen: kan ik mijn vak nog blijven geven, bestaat deze opleiding straks nog wel en neemt de werkdruk toe? Daar moeten we niet te licht over denken.’
Waarmee wil je straks aan de slag als onderwijsdecaan?
‘Ik heb drie speerpunten. Ten eerste moet het in deze snel veranderende wereld makkelijker worden om opleidingen te vernieuwen. Het onderwijssysteem is nu te conservatief ingericht. Vernieuwing is moeilijk, bijvoorbeeld doordat vakgroepen er financieel van afhankelijk zijn dat vakken onderdeel van een opleiding blijven. Dat systeem moeten we flexibeler inrichten.’
‘Ten tweede vind ik dat we onszelf opnieuw de vraag moeten stellen waartoe wij op aarde zijn. Waar staan we voor als Wageningen, wat is onze missie? Dat vertaalt zich niet duidelijk genoeg naar ons onderwijsaanbod en in de communicatie richting studenten. Een goed antwoord op die vraag kan ons helpen bedenken welke opleidingen we op welke manier willen aanbieden en hoe we dat aan de buitenwereld verkopen.’
‘Mijn derde speerpunt is life long learning. Hoe kunnen we ons onderwijs beter aanbieden aan professionals? Allerlei organisatieonderdelen zijn nu bezig met aspecten van onderwijs: Education & Student Affairs, de science groups, Graduate Schools, Wageningen Academy, de Board of Education, de Board of Continuing Education, enzovoort. Als we dat meer stroomlijnen, hoop ik dat we de kennis die we hebben op veel meer manieren aan de man kunnen brengen.’
Je noemt generatieve AI niet als speerpunt, terwijl dat de potentie heeft om het onderwijs op z’n kop te zetten. Als studenten bijvoorbeeld essays en scripties kunnen uitbesteden aan een AI-tool, moet er dan niet kritisch worden gekeken naar toetsing?
‘Dat is een belangrijk punt, maar niet een van mijn speerpunten. Ik ben gepromoveerd op machine learning – dus op AI – en ik geef les in deep learning. Momenteel ben ik ook voorzitter van een regiegroep bij Education & Student Affairs waarbij we kijken hoe we generatieve AI goed in het onderwijs kunnen laten landen. We vragen opleidingscommissies bijvoorbeeld om uit te zoeken hoe AI het toekomstige werkveld gaat veranderen. Die vraag is denk ik veel belangrijker dan wat we met de toetsing gaan doen, daar kunnen we wel wat op verzinnen. In plaats van een geschreven essay kun je bijvoorbeeld een mondeling examen doen.’
Arnold Bregt vergelijkt het onderwijs met een tanker: koersverandering kost tijd. Heb je een beetje geduld?
‘Ik snap dat je niet in één klap hele grote veranderingen kunt realiseren. Maar als je maar lang genoeg duwt en trekt op de juiste plekken, kun je wel degelijk verandering in gang zetten. Aan het begin zal het waken zijn om niet te veel te verdrinken in de dagelijkse gang van zaken. Het gaat er als onderwijsdecaan vooral om dat je een stapje terug kan zetten om naar de grote lijnen te kijken. Ik denk dat Arnold dat goed heeft gedaan, en dat hoop ik ook te doen.’
