Foto Guy Ackermans Iedereen kent het wel, je zit onderuitgezakt in de collegebanken te luisteren naar een verhaal over de binomiale- en de normale verdelingen. Misschien is luisteren niet helemaal het goeie woord, want het gaat je rechteroor al uit eer het geluid je linker oorschelp heeft bereikt.
Afgelopen week gebeurde mij precies dit. Ik voelde mijn oogleden al zwaarder worden. Ineens leun ik naar voren en spits ik mijn oren als ik de toon van mijn professors’ monoloog hoor veranderen. Verstond ik dat nu goed? Ik luister nog eens naar wat ik zojuist heb gehoord, zoals je dat vaker doet als je niet zit op te letten naar wat iemand zegt. Meteen snapte ik welk deel mij als muziek in de oren hadden geklonken. Het was de zin ‘… en je kan toch niet met droge ogen beweren dat dit een normale verdeling is?!’ Snel maak ik een aantekening in mijn verder nog lege schrift.
Nooit meer hoef ik verveeld voor mij uit te staren tijdens colleges
Het gebruik van een abstract gezegde in een exacte statistische omgeving klinkt in mijn hoofd zo tegenstrijdig. Een gezegde doelt namelijk altijd op een soort algemene waarheid, zoiets als ‘Is paus Leon XIV katholiek?’ Terwijl het exacte om formules en grafieken draait. Ik heb vaak een binnenpretje bij het horen van deze absurde combinatie.
Nooit meer hoef ik verveeld voor mij uit te staren tijdens colleges. Ik maak meer aantekeningen maak dan ooit tevoren. Alle opmerkelijke woorden en uitdrukkingen die mijn professoren gebruiken, noteer ik. Zo staat mijn schrift nu vol met zinnen als; ‘dat heeft hij mooi uitgeknobbeld…’, ‘jullie zijn vast melancholisch…’ en ‘Ik sta er perplex van dat…’
Om mij heen zie ik het wel vaker dat men zich vermaakt met nutteloze bezigheidjes tijdens de colleges. De een is bezig met het turven van stopwoorden en de ander leert de kledingkast van de professor uit het hoofd. Misschien zit er toch waarheid in de zin ‘Van vervelen wordt je creatief’.
Philip Timmers (19) is eerstejaars bachelorstudent Internationale Ontwikkelingsstudies. Hij houdt van tuinieren en is altijd in voor een dolletje. Hij geniet van lezen op warme zomerdagen in de natuur.
