Foto: Shutterstock
Waarom zijn we zo verwoed aan het bakken?
‘Het feit dat we geacht worden zo min mogelijk naar de winkel te gaan heeft dit waarschijnlijk getriggerd. Mensen doen daarom voor langere tijd inkopen. Een van de dingen die je dan misloopt is vers brood. Thuisbakken is een praktische oplossing: gist en ook broodbakmachines waren binnen no-time uitverkocht. Vervolgens werden deze baksels gedeeld op sociale media. Op Instagram en Facebook laten mensen zich graag van hun beste kant zien, bijvoorbeeld met vakantiefoto’s of sportfoto’s. Als thuisbakker zeg je: kijk mij goed bezig zijn. Ik zit thuis maar ik ben actief en ik doe iets waardoor ik minder vaak de deur uit hoef en dat is goed. Daarnaast kost broodbakken veel tijd en die hebben veel mensen normaal gesproken niet.’
De manier waarop we onze tijd vullen is ingrijpend op zijn kop gezet.
Hilje van der Horst, consumptiesocioloog
Is dit thuisbakken niet al langer een trend?
‘De algehele trend is dat we juist graag maaltijden willen die snel op tafel staan en daar spelen die broodbakmixen op in. Verder zien we steeds meer interesse ontstaan voor ambachtelijke en lokale producten. Producten die terug gaan naar de basis, zonder toevoegingen- men wil weten wat er in zit. Maar dat hoeven we niet per se zelf te maken. Bij de thuisbakkers zie je ook die stromingen terug. Een deel van de mensen doet het vooral uit praktische overwegingen en gebruikt broodbakmix en een broodmachine. Een ander deel gaat aan de slag met zuurdesem en kneedt zelf, wat een tijdrovend en lastig proces is. Deze mensen vinden het leuk om een nieuwe vaardigheid te leren en soms ontlenen ze er ook status aan, want een goed brood produceren is nog niet zo gemakkelijk.’
Zie je nog andere effecten van de corona uitbraak?
‘De manier waarop we onze tijd vullen is ingrijpend op zijn kop gezet. Ik ben benieuwd of we op lange termijn nog effecten gaan zien. We zijn gewend ons leven alsmaar voller te stoppen met spullen, activiteiten en ervaringen. Nu onthaasten we noodgedwongen en ontstaan er nieuwe routines. Misschien een goed moment om ons af te vragen hoe gelukkig we worden van die overvolle levens.’