Student
Het echte werk
Studentenleven

Koffiedrinken met Ethiopische boeren

Wie? Mariëlle Karssenberg, masterstudent International developmentWat? Thesisonderzoek bij Cascape en Centre for Development and Innovation (CDI)Waar? Guguma, Ethiopië
Milou van der Horst

‘Ethiopiërs zullen niet snel zeggen dat iets niet goed gaat, want politieke correctheid is heel belangrijk. Dat ik opeens een open gesprek had met een boer, was daarom heel bijzonder. Ik deed kwalitatief onderzoek naar wat boeren drijft om nieuwe technologieën te adopteren. Doordat ik al duizend keer mijn plannen had omgegooid, was ik flexibel toen deze boer me vroeg om behalve zijn veld met malt barley, een biergewas, ook zijn wortelveld te bekijken. Wat hij eigenlijk wilde, was mij gevoelige informatie geven over zijn frustraties met de malt barley-organisatie zonder dat er anderen bij waren. Door die informatie kwam ik tot de belangrijkste bevindingen van mijn onderzoek.

Hotelkamer

De boer vertelde dat hij zo open was omdat ik anders was dan andere onderzoekers. Ik heb daar 26 dagen rondgelopen en uren zitten kijken hoe boeren hun leven organiseerden op en rond de velden. Ook had hij gezien dat ik betrokken was en veel tijd heb gespendeerd aan het koffiedrinken en eten met de boeren.

De dagen dat ik niet in het dorp was, zat ik veel alleen op mijn hotelkamer, wat ik zwaar vond. Ik wilde meestal niet alleen naar buiten gaan, omdat iedereen me aanraakte, naar me riep en soms zelfs spuugde. Soms zaten er buitenlanders in het hotel en daar trok ik dan mee op.

Ik vond het heel moeilijk om de lokale problemen te zien, vooral ziekte. Zo was ik een keer koffie aan het drinken met een boer toen een bewusteloos dienstmeisje aan haar armen en benen naar buiten werd gedragen. Ze had een miskraam gehad. Je weet: zij krijgt geen goede hulp, of in ieder geval niet op tijd. Ik voelde me zo machteloos.

Kalasjnikovs

Ik heb ook het nieuwjaarsfeest van het Sidama-volk meegemaakt. Iedereen kleedt zich dan in traditionele gewaden. De verschillende groepen zongen elk hun eigen lied terwijl de mannen speren vasthielden en op de grond stampten. Ook galoppeerden er versierde paarden voorbij. Maar toen ze met kalasjnikovs in de lucht begonnen te schieten, dacht ik: wat doe ik hier? Ik was de enige blanke en ik liep ertussen. Het was gaaf en eng tegelijk, omdat die verschillende groeperingen nog weleens ruziemaken. Mijn vertaler vond het beter om op een gegeven moment weg te gaan.

Het was lichamelijk en mentaal vreselijk zwaar in Ethiopië, maar het was wel één van de beste ervaringen in mijn leven. Je leert er zo veel van. Ik heb bijvoorbeeld geleerd om voor mezelf op te komen en om uit mijn comfortzone te stappen en daar oké mee te zijn.’

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.